"En ef ég gerði einhverja ófríska núna færi ég algjörlega hjá mér svo það er best að geyma þetta þangað til betur stendur á. Eiga það inni. Treina það, þá verður það líka best. Þegar maður er búinn að neita sér og neita sér og alveg afneita sér."
"Hvernig þá?" spurði Máni gapandi af undrun.
Einar:
"Fyrst og fremst verður maður að hugsa um konuna. Og síðan um sig. Karlmenn sem fá það um leið eru glataðir. Þeir sem fá það sjaldan, þeir skipta máli. Einsog Napóleon."

Kristín Ómarsdóttir. 2000. Elskan mín ég dey. Rvk.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Lesa meira

Madrigal

Madrigal Ég erfði dimman skóg þangað sem ég fer sjaldan. En sá dagur kemur þegar dauðir og lifendur skipta um stað. Þá fer skógurinn á hreyfingu. Við erum ekki án vonar. Alvarlegustu glæpir upp- lýsast aldrei þrátt fyrir viðleitni margra lögreglumanna. Á sama hátt er einhvers staðar í lífi okkar mikill óupplýstur kærleikur. Ég erfði dimman skóg en í dag geng ég í öðrum skógi, og hann er bjartur. Allt sem lifir syngur, hlykkjast, iðar og skríður! Það er vor og loftið ákaflega sterkt. Ég hef próf úr háskóla gleymsk- unnar og er jafn tómhentur og skyrtan á þvottasnúrunni. Tomas Tranströmer
Lesa meira