MATARSÓDI

ó aumingja litla stelpan mín er svo ósköp veik litla greyið ælir eins og múkki dag eftir dag er með grasserandi eyrnabólgu í vinstra eyra og full af vökva í hægra eyra en hún kvartar ekkert liggur bara út af og mókir á milli kviða fallega skinnið mitt og ég er að baka dásamlega og djúsí döðlutertu með heitri karamellusósu en ekki fyrir mig nei - aðventuhátíð Landakotskóla er á morgun ég ætla bera í þau þvílíkar kræsingar ég the spinster

í fegurðardvalanum leyndust óvæntir draumar. upp úr einni hrotunni skall á bræðingur með myrkravöldum og þrám. en allt gerist þetta með mikilli blómlegri leynd. og veikindin láta okkur ekkert í friði þar. hér spýjast út kviðakveisur í bland við heyrnarleysi. hinar og þessar stíflur með vanalegum verkjum og tilheyrandi líkamshita. horfi yfir kirkjugarðinn og skrifa með prikinu í frostið. jörðin er umhleypingasöm. peningurinn er búinn og það er að komið að aðventu. ljósin mín í glugganum. ástin mín í hellinum. þráin í hliðarveröld. kaffikannan er brotin en brjálaða konan í rjáfrinu ræður sér ekki fyrir þorsta. lungun er á límd á vegginn undir rauðglitrandi himnasæng. aðdráttaraflið dregur mig nær.

"við getum ekki verið með bæði belti og axlabönd endalaust" þessa dagana takast myndlíkingarnar á loft

sauma upp í mig tunguna og festi augun betur við augnbotna skrúfa upp hendurnar og lími lungun á sinn stað en fæturnir hins vegar fóru ekkert drösluðust bara í húðinni með perlur á þráðum krókódílaskinn á iljunum hárið er að vaxa og neglurnar líka horið vex í takt við vindinn djöfuls læti í þér drepa drepa drepa segir lítil kónguló í vélinda drepa drepa drepa en ég rétt náði að skrúfa of langa löngutöng upp á sin og snara henni niður í kok ofan í vélinda og merja kvikindið þar undir nögl núna hreyfir hún bara eitt augnhár í naglaskít og segir: drrrrrr vísindafóður

Makt Jag är den befallande styrkan. Var finnas de som följa mig? Även de största bära sin sköld på drömmarsätt. Finnes det ingen som läser hänförelsens kraft i mina ögon? Finnes det ingen som fattar, då jag med låg röst säger lätta ord till de närmaste? Jag följer ingen lag. Jag är lag i mig själv. Jag är människan som tager. Edith Södergran, Framtidens skugga, 1920

þar sem ég virðist eiga erfitt með að breyta lífi mínu þá breyti ég bara blogginu núna daglega og færi sófa fram og aftur blindgötuna. voðalega gott að geta breytt svona litum í veikindum. annars held ég sé að spíralast niður þessi löngu þröngu myrku göng.

Þá er komið að herra Lutin: "Lots of people are really nervous. Some are even going a little cuckoo. It does seem as if you’ve been speeding toward a rock. Slammed up against a situation you’ll never be able to figure out or resolve. You will, of course, straighten everything out-- if you give yourself the time and are willing to change your life."

æðislegur dagur kafffi og rúv og þú elsku tölva síðan er það að næla sér í nokkra klukkutíma í vinnunni til að stimpilklukkan hætti ekki að elska mig og ég segi það enn og aftur: hver þarf ást sem hefur allt umvefjandi faðmandi elskandi stimpilklukku. og bækur bækur bækur - þarf að setja mig í gírinn og spæna mér í ástand orða - verða forritari frá undirstöðunum - síðan eru það MÓTMÆLI elsku vinir - það bætast alltaf fleiri og fleiri og ég hef þá trú að samkoman hafi mjög heilandi áhrif á sálartetur fólks sem á víst heima í þessu landi lengst á mörkum hafs og ára. horfði á there will be blood í gærkveldi. hmmmm.... hún hreif mig ekki en þessi gaur er þó snillingur hann þarna daniel sem svo leikur hann daniel olíumann. jú en sagan er þó góð og á einmitt erindi - blessuð græðgin, einstefna, einræði - grasssserandi. allt í einu efast ég um mannlegt eðli. hef misst trú á stjórnmálaöflum - öllum. efast um lýðræðið og þegar maður efast um lýðræði þá er eins og að komast að því að jörðin sem

og ég ætla að fara að skrifa um eilífðina og skáldskapinn í leiðinni hér bráðum já

Nokkkur brot úr skáldsögu sem er mér svo kær: "Ég fann hvernig lungun á mér þöndust er útsýnið streymdi inn - loft, fjöll, tré, fólk. Ég hugsaði með mér: "Svona er að vera hamingjusamur."" "Í skugglausri víðáttu hádegisbirtunnar, virtist vatnið einhvern veginn vinalegt og aðlaðandi. Mér fannst eins og drukknun hlyti að vera besta leiðin til að deyja, og að brenna sú versta. Sum þessara barna í krukkunum sem Buddy Willard hafði sýnt mér voru með tálkn, sagði hann. Þau fóru í gegnum stig þar sem þau voru alveg eins og fiskar." "Síðan ferjaði ég þunga, rykfallna eldiviðarbútana yfir að opinu að holunni. Myrkrið var þykkt eins og flauel. Ég teygði mig eftir vatnsglasinu og pillunum, og skreið varlega á hnjánum, með höfuðið beygt niður, alla leið að fjarlægasta veggnum. Köngulóarvefirnir snertu andlitið á mér eins mjúklega og mölur. Ég vafði regnkápunni utan um mig eins og mínum eigin ljúfa skugga, skrúfaði lokið af pilluglasinu og fór að gleypa þær með hr

ég er alltaf að leita svara og núna þarf ég að vita af hverju ég er að drepast í tungunni? brunasáratilfinningin alveg óþolandi þetta er verulega dularfullt kemst ekki á fundinn í kvöld út af tungunni og hausnum allt að brenna brenna og orðið að ösku í sjálfri mér verð að lesa nýju bókina um hann Hallgrím Pé

Mæðgur fengu sér sopa á Mokka fyrir mótmæli nokkur og stúlkan segir hátt og snjallt: Mamma hvort pissaðirðu mikið eða lítið? Móðirin: Tjah ég held ég hafi pissað bara nokkuð mikið. Dóttirin: Þú veist það ekki. Móðirin: Heldurðu að ég hafi bara pissað lítið? Dóttirin: Því miður. (en þetta ku vera nokkuð móðins svar og einkar vinsælt hjá 4 ára dömu) Eftir þessar innihaldsríku samræður var síðustu kakódropunum skellt í sig og arkað af festu niður á Austurvöll.

þetta er allt í lagi fer bara í bað og drekk vatn og mótmæli meira

það er allt svo ósköp erfitt suma daga að vakna, anda, borða, tala, horfa, ganga og allt hitt sem þarf víst líka að gera held ég verði nokkuð fegin þegar þessi mánuður klárast huhh er ég kannski alltaf að bíða eftir að einhver mánuður klárist hmmm neeeei - verð bara fegin að klára ýmis mál til að geta byrjað að hlakka til jóla og leikið mér í aðventunni

Fallega Eva mín á leið á Halloween-ball! Helvíti flottur fortune teller hér á ferð.

það er svo gott að hlusta á svona dásamlegar konur he´s related to you he´s related to you

við Rósa bardagafiskur erum hér einar heima saman að hlusta á blökkumannablús og að fagna í kaffi og blóðormum ég er í raun hrærð eftir þessa kosninganótt fékk mig ekki í háttinn fyrr en að verða hálf sex eftir ræðuna hans Obama þetta hreyfir við mér á óvæntan hátt - söguleg stund eins og marg hefur verið sagt - já vissulega sögulegir tilfinningalegir tímar jæja - en best að drífa sig samt í vinnuna þó mig langi að dansa í Kenya Rósa mín dansar uggunum sínum í bleikhvergilandi

við dömurnar í húsinu erum hressar með nóvember mér finnst eins og ég hafi vaknað fyrir þremur dögum en það er víst rétt að koma hádegi núna þvottur og uppvask er eilífðarverkefni á þessu heimili síðan er búið að græja baðferðir og fleira í kvöld ætla ég að hitta fagrar eðaldömur ég finn ekki skærin annars væri ég búin að klippa mig stutt en skærin skærin skærin eru skyndilega horfin inn í hallarkimana djöfull hef ég annars svindlað síðustu daga - það er nefnilega nýja lífið í nýja landinu en ljóð fyrir þig hér: "Hver getur sagt: Ég sjálfur? Ég? Og fundið til sín? Ánþessað eiga við samtíning af skrani? Hver geingur á jörðu faðmaður af himni og hittir alvöru fólk og fyllist af fólki dýrum grösum og grjóti sól túngli og stjörnum skýjum og regndropum milli himins og jarðar hérnamegin í þessu lífi haugafullur af kossmosa?" Dagur Sigurðarson