innra bærist sem betur fer alltaf þetta litla ljóð
langdreginn losti undir yfirmáta rólegu yfirborði
enn lengra er verið að rótarfylla og þar heyri ég í þunglamalegum borum
tærnar kippast til
titra og tæla sjálfan sig í hring

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Madrigal