Þegar skip er smíðað þá
tekur það í sig segulskekkju staðarins. Hún fylgir svo skipinu um alla æfi þess,
um öll heimsins höf. Þess vegna þarf alltaf að leiðrétta kompásinn í hverju
skipi því það neitar að láta kompásinn sýna hið eina sanna norður eða suður og
er alltaf með ósýnilegar segullínur í sér. Þegar þú horfir á kompásinn á skipi,
segjum til dæmis varðskipinu Þór, þá bendir nálin á norður. En sálin í skipinu
bendir í allt aðra átt því að þegar það var smíðað þá lágu ósýnilegar línur
segulmagns í áttina að segulskautinu frá Asmar í Chile. Næst þegar þú mætir skipi
á siglingu skaltu hugleiða að þó það sýnist staðfast er það að burðast með
segulskekkju sem tók sér bólfestu í því áður en það var ausið kampavíni og svo
hleypt af stokkunum og rekið úr hreiðrinu.
Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Ummæli