stundum hefur maður sig ekki í nokkurn skapaðan hlut. gengur bara um í skítugum nærbuxum með maskara niður á píku eins og pjattlaus rófa. bárðarbunga í eldhúsvaskinum og ofan í hárugum matarleifum í ræsinu glittir í draumana sem gleymdust í mókinu í fyrra eða þar áður. veit það ekki. man það ekki. hver var að tala um drauma. dreymdu þig bara upp á nýtt góða og gáðu síðan hvaða húsnúmeri þú býrð í núna. gvuðséþólof að ég heyri að það sé verið að láta renna í bað. konan sem býr í sjálfri mér hlýtur að hafa ákveðið að skipta um húðfrumur og nærbuxur. og hvort það sé slæmt að nenna ekki að fróa sér veit ég ekki einu sinni. zizek hefði örugglega útflúraðar meiningar um það. vængstutt tungan klæmist bara við túnfisk. hér er bara lygnt já og eilítil molla innifyrir en hjá þér. lutin segir að mókið síðan í nóv sé búið bless og. já og kraftaverk en ekki er ég að sensa það get ég bara sagt. reyndar svo seinir nemarnir á þessum árstíma. ætla að reyna að baða mókið út úr sinum. slappaðu af, það er búið að vaska upp. tjill grill píkan þín.

(djöfuls djókur)

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Madrigal