intro


vafið jökulvatn i gler sendir frá sér orku sem leggst um hjartaræturnar. úti hefst óveður og sjórinn svo óskaplega vanur slíku lætur lítið á lífinu bera en fyrir innan gluggann er litla introtelpan ofin teflonorku á meðan hún les um einsemdina. bómullarverksmiðjan á sér líf niðri við rætur jökuls og gjöfulir hnoðrarnir spinna sig í klassískan vef hvors annars.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Lesa meira

Madrigal

Madrigal Ég erfði dimman skóg þangað sem ég fer sjaldan. En sá dagur kemur þegar dauðir og lifendur skipta um stað. Þá fer skógurinn á hreyfingu. Við erum ekki án vonar. Alvarlegustu glæpir upp- lýsast aldrei þrátt fyrir viðleitni margra lögreglumanna. Á sama hátt er einhvers staðar í lífi okkar mikill óupplýstur kærleikur. Ég erfði dimman skóg en í dag geng ég í öðrum skógi, og hann er bjartur. Allt sem lifir syngur, hlykkjast, iðar og skríður! Það er vor og loftið ákaflega sterkt. Ég hef próf úr háskóla gleymsk- unnar og er jafn tómhentur og skyrtan á þvottasnúrunni. Tomas Tranströmer
Lesa meira