og mín innri augu opnast eilítið. glákuleg sýnin segir mér að taka bara eitt skref. ákveðið eitt skref og staldra síðan við. ilmurinn er svo lokkandi er svo lokkandi er svo lokkandi. ilmurinn úr augunum er svo lokkandi.
það er nótt og allt er rólegt. ég er eitthvað skrítin í sjálfri mér hér mókandi á myrku engi. í fjarska er sólin smá og lofandi.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Lesa meira

Madrigal

Madrigal Ég erfði dimman skóg þangað sem ég fer sjaldan. En sá dagur kemur þegar dauðir og lifendur skipta um stað. Þá fer skógurinn á hreyfingu. Við erum ekki án vonar. Alvarlegustu glæpir upp- lýsast aldrei þrátt fyrir viðleitni margra lögreglumanna. Á sama hátt er einhvers staðar í lífi okkar mikill óupplýstur kærleikur. Ég erfði dimman skóg en í dag geng ég í öðrum skógi, og hann er bjartur. Allt sem lifir syngur, hlykkjast, iðar og skríður! Það er vor og loftið ákaflega sterkt. Ég hef próf úr háskóla gleymsk- unnar og er jafn tómhentur og skyrtan á þvottasnúrunni. Tomas Tranströmer
Lesa meira