enn ligg ég hér vælandi veik. vonlítil að vanda, holdsveik í lífskraftinum mikla. en ég tek mín ólívulauf hvað sem öðru líður og er það því merki um bata, von og miklar væntingar um stórkostlegt framhaldslíf ef ég leyfi mér einhvern tíman að deyja til þess eins að upplifa upprisuna. stóra stelpan mín les um "ismael og átrúnað araba". það hefur sem betur fer einhver breyting orðið á kennslu í trúarbrögðum í grunnskólum frá því að ég var stúlkubarn. ég man það helst að þá var engin trúarbragðafræði heldur einungis kristinfræði. þetta var reyndar ein af mínum uppáhaldsgreinum og gat ég þulið upp jesúískar dæmisögur af mikilli sannfæringu og trúarkrafti enda guðsóttinn alltumlykjandi. já undir niðri var þessi eilífa hræðsla skólans að börnin myndu afvegaleiðast frá kristinni trú. en mér þykir þó ósköp vænt um mína mjög svo sterku barnatrú. þakkir fyrir hvern fagran morgun, þakkir fyrir hvern nýtan dag, þakkir að ég hef endurgoldið og elsku veitt í mót.......er jesú kom til jeríkó hann jafnskjótt fór af stað og hló því krist hann gæti kannski séð ef klifi hann móberjatréð ef .....
Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Ummæli