Höfuðskepnur

Ég og þú
við erum höfuðskepnurnar

Ég sat til fóta þér
Sígarettan
stinn milli fíngra mér
var viti, og ég
var sætröll

Sængin var jökull
Fellíngarnar
voru gjár og sprúngur
Þú
varst eldurinn eilífi
undir jökulbúngunni

Við vorum höfuðskepnurnar

Svolitla stund
sat ég hljóður
Glóðin í sígarettunni
huldist ösku. Það fennti
á glugga vitans

Skjótt skipast veður í lofti:
Særinn
ruddist á land

Ég og þú
Við erum höfuðskepnurnar  

 Dagur Sigurðarson

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Lesa meira

Madrigal

Madrigal Ég erfði dimman skóg þangað sem ég fer sjaldan. En sá dagur kemur þegar dauðir og lifendur skipta um stað. Þá fer skógurinn á hreyfingu. Við erum ekki án vonar. Alvarlegustu glæpir upp- lýsast aldrei þrátt fyrir viðleitni margra lögreglumanna. Á sama hátt er einhvers staðar í lífi okkar mikill óupplýstur kærleikur. Ég erfði dimman skóg en í dag geng ég í öðrum skógi, og hann er bjartur. Allt sem lifir syngur, hlykkjast, iðar og skríður! Það er vor og loftið ákaflega sterkt. Ég hef próf úr háskóla gleymsk- unnar og er jafn tómhentur og skyrtan á þvottasnúrunni. Tomas Tranströmer
Lesa meira