Lest á leið til stjarna


Jú mikið rétt það eru janúarlok, fyrsti mánuðurinn af tólf  í spánýrri hringekju lífsins er á enda. Mánuðurinn þegar hjartað  opnast og langanir ólmast um í brjóstinu. Hin óstjórnlega villta hvöt til verðandinnar.
Tjah, kannski ekki alveg.

Langanir eru þó ofarlega í huga fólks í upphafi árs. Okkur er sagt í janúar að þráin skuli beinast að líkamsþyngd og að í þetta sinn munum við komast í hið eina sanna líkamsform. Og að sjálfsögðu langar okkur það, nema hvað. Okkur langar einnig að fljúga loftbelg, ekki satt. Jafnvel að skíða um Suðurpólinn eins og garpurinn hún Vilborg Arna. Það gæti jafnvel verið að okkur langi að aka sporvagni ein að nóttu til eins og Palli nokkur gerði, sem var einn í heiminum. Kona í Svíþjóð steig einmitt út úr draumnum hans Palla nú fyrr í janúar og lét langanir sínar verða að veruleika. Hún var að þrífa lestina enn eina nóttina, andskotinn hafi það. Janúarmyrkrið vafði sig um lestarskrokkinn, konan fleygði frá sér moppunni og  fór að ráðum Baudelaire forðum sem varaði við þrælsoki og ógnarhramm tímans og mælti með ölvun af ýmsum toga, allt eftir eigin geðþótta. Konan kastaði tuskunni til stjarnanna, settist við stjórnvölinn og gólaði sem úlfur út í janúarmyrkrið er hún keyrði lestina af stað. Þó svo draumur konunnar í Svíþjóð hafi  endað með martröð þegar hún fór út af sporinu og keyrði lestina á húsvegg Júróvisjónfara frá árinu 1984, þá er ekki annað hægt en að skála í skáldskap fyrir konu sem ekur járnbrautarlest í leyfisleysi í deyfandi janúarmyrkri, og það út af sporinu. Þessi frétt vekur beinlínis upp óljósar langanir, og það í sjálfum janúarmánuði, sveimérþá. Janúar, þessi fyrsta varða ársins sem við fylgjum, skilyrt af tætlum tímans.
Sjálf hef ég ekki hugarflug í að stýra hringekju, hvað þá lest, í janúar né febrúar, heldur dettur mér einna helst í hug langanir ála á þessum tíma ársins. Þessi ágæta fisktegund þráir aðeins tvennt: að njóta ásta og deyja síðan í heimahafinu. Samkvæmt áreiðanlegum heimildum skilst mér að álinn langi þetta tvennt óháð árstíð.




Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Madrigal