Kaffipása

Moldug hnén eftir allt bænastandið báru þess merki að sambandið við jörðina væri traust og stöðugt. Í moldinni fann hún fyrir Guði og treysti því að þar á meðal maðka og brátt vaxandi jurta fyndi hún tenginguna og svörin sem fóru fram hjá svona yfirleitt. Máfarnir sveimuðu yfir henni og hlógu sínum hrossahlátri á meðan hún krafsaði með nöguðum nöglum í moldina. Eftir krafsandi moldarklukkutíma var komin djúp hola í jörðina. Þar lá lítið látið lamb. Dvergvaxið og dularfullt í holu. Það var kjörið að skríða upp úr gröfinni eftir átökin, taka upp kaffibrúsa og nestisbox og narta í brauðsneið á brúninni með lambið undir fótum sér og máfana sveimandi svanga yfir.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Madrigal