Færslur

Sýnir færslur frá 2006
Mynd
Sjálfsmynd Sjö fingur á kistuloki tennur grafnar á afviknum stað fuglsvængir negldir á liðamót ég tel augnhár mín í herberginu sem þú fæddist í ekki hefna þín Sjón: Reiðhjól blinda mannsins. Medúsa, Reykjvík 1982. ----------------------------------------------- fyrir ykkur í lok árs fyrir aðeins ykkur í lok árs ég yrki engin ljóð syng enga söngva tel fallega þögnina sem þú býrð mér andardrátt okkar ég strýk þér og finn hvernig augu þín setjast að í minni mínu
rauða blóðið mitt. og rauði drykkurinn. rauðu varirnar.
safapressan yndisleg þrátt fyrir sorgina spurning með ákall eftir stultumanninum mínum þessum með blómstrandi arfa í kjaftinum svo frussast út úr honum eitthvað um hönd augu og píku svo er hringt og beðið um slagsmál þegar það eina sem maður þráir er blíðan í blænum þessi bljúga komdu að fljú fljú fljúga strákur meira mýið í morandi meyjunum þarna allt um kring
Mynd
aaaahhh yndislegt, ég er að hlusta á hana alice hans tom waits var alveg búin að gleyma henni í langan tíma. alveg hreint stórkostleg plata. and so a secret kiss brings madness with a bliss and i will think of this when i´m dead in my grave and i must be insane to go skating on your name
ég er lúin. gömul kona. með sigg í augum.
Again, Again! Again, again, even if we know the countryside of love, and the tiny churchyard with its names mourning, and the chasms, more and more terrifying, into which the others dropped: we walk out together anyway beneath the ancient trees, we lie down again, again, among the flowers, and face the sky. Rainer Maria Rilke
Who am I? Where do I come from? I´m Antonin Artaud and if I say it as if I know how to say it immediately you will see my present body fly into pieces and under ten thousand notorios aspects a new body will assembled in which you will never again be able to forget. Atonin Artaud
allar þessar breytingar. og ég vildi að ég ætti baðkar. ég vildi að ég ætti baðkar í stofunni með bókahillur allt um kring og litla gaseldavél og hlusta á suð frá katlinum í takt við dropandi kranann í baðkarinu því það þarf að kaupa nýjan gúmmíhring til að þétta. og svo ætla ég að fara úr öllum fötunum og leggjast upp í þetta baðkar í stofunni og lesa: "Nú man ég ekki fyllilega hvað gerðist næst. Þegar þig dreymir þetta aftur er það alltaf eins. Ég hleyp að stúlkunni, leggst í fang hennar og veifa þér bless. Þú ert mér alltaf jafn reið þegar þú vaknar. Getur þú verið mér reið fyrir það sem ég geri í draumum þínum?" (Örvar der Alte: úfin strokin, 2005)
Mynd
myrkrið lagðist yfir andlit mitt. og ég varð þetta myrkur. ég er myrkrið. og ég lýsti. myrkrið lýsti..... eitthvað á þá leið segir í sumardagur eftir jon fosse sem ég sá í gær. ég mæli með þessari sýningu, það eru fáar sýningar eftir held ég. þetta leikverk er mjög vel skrifað og staðsetur sig á tregafullan hátt í tómi og tíma. uppsettningin er ágæt. lýsing og tónlist er flott. leikararnir misjafnir og svona en samt alveg ágætt. í heildina verulega falleg sýning. hvernig tilfinningar og leiðir þeirra staðsetja sig og skapa eins konar veruleika. já ég heyrði sagt um daginn að sorgin vegi að kjarna sjálfsmyndarinnar. það á vel við þessa sýningu. svo er hægt að velja að standa alveg kyrr. endurnýja engin kynni af sjálfum sér. eiga sama stefnumótið aftur og aftur við sjálfsmyndina sem endurvarpar einungis birtu í bakspegli. en kannski er það ekki einu sinni val. myrkrið leggst yfir og hefur eigin tíma, eigin veröld. algjörlega sjálfstætt.
sérðu það sem ég sé elskan. syngur hann og litla syngjandi sólin raular um matinn sem á að fara uppí munn o oooní mava. brúðubíllinn þarna líka. rok og skrítinn dagur. "The truth is what, being taken away, leaves nothing to be seen but death ... Or again: truth is what, in the fantasy of hallucination, must be delayed but not denied, betrayed ... " jamm þetta er frá honum Roland Barthes, A Lover´s Discourse. merkisbók. ég er að hugsa um að gera undantekningu og laga mér kaffi.
brjóst mín... Dökkhærður strákur þvær mér. brjóst mín handleggi undir höndum hálsinn kviðinn Hann bleytir sápuna varlega, nuddar henni rólega í klútinn. brjóst mín handleggi undir höndum hálsinn kviðinn Plastbekkurinn og dökkblátt kvöldið á bakvið gluggann færa mér hamingju. Kristín Ómarsdóttir: Lokaðu augunum og hugsaðu um mig. 1998.
þakkir fyrir hvern fagran morgun þakkir fyrir hvern nýtan dag þakkir að ég hef endurgoldið og elsku veitt í mót jú hún blundar nú í mér kfuk stúlkan litla en það er nýr dagur já. takk. glaða þulustelpan er að birgja sig upp fyrir daginn. inn og út starfsemin og svo er það mæðgnasturta áður en haldið er út í fallegan daginn. er að hlusta á nick cave hlusta á lyre of orpheus hlustaði svo mikið á hana fyrir einmitt 2 árum. hann kann þetta þessi ástralski kall: ...still your hands and still your heart for still your face comes shining through and all the morning glows anew still your mind still your soul for still the fire of love is true and i´m a breathless without you... já ekki slæmt. nýtt tungl. solar eclipse. og ég ætla í bað.
heyri glamur í kaffivélunm og sólin skín inní augun mín heimspekingurinn að tala og tala jájájá einmitt heyri í einhverri músík þarna undir engin grátandi börn núna babe you turn me on syngur hann cave og ég er hér líka þögul
my deviousness put us face to face like two creatures who were lying in wait for one another but who could no longer see one another maurice blanchot: death sentence
ó sjómaður ertu úti að sigla finnst þér það gott sérðu sílin sérðu dauðu augun renna hjá langar þig að fiska ertu með öngul fiska nokkur dauð augu upp úr sjó augu að horfa í augu að sleikja ó sjódrottning borðaðu öngulinn minn kallar hann sjóarinn sæli spýttu öllu mínu blóði og syngjandi hausinn rennur fram hjá
engin ljóð engir sandalar enginn ylur. stundum er blogg svo hryllilegt. fyrirboði íroníunnar. bráðum verður allt gott sagði hún og svo stökk hún út úr háum einmanalegum turninum og fann eyrun á sér kólna í gjólunni. hún hugsaði ekkert en sá að ljós og myrkur dönsuðu saman saman saman. og hún lokaði augunum til að sjá sig betur á flugi niður. á staðinn sem er þarna niðri þar sem ljós og myrkur hætta að dansa og molla umlykur tímaleysið. það er ekki þögn. það er suð þarna niðri. lítið eitt suð. ærandi suð. og algjör óþarfi að kalla á hjálp.
bráðum verður allt svo gott. ég hef það sterklega á tilfinningunni. og ég er mjög spennt yfir því. finnst það svo óskaplega skemmtilegt að allt verði brátt svo gott. og þegar allt er gott þá er ekk hægt annað en að yrkja ljóð og fara í sandölum í vinnunna í þessari dásemdar rigningu.
enn ligg ég hér vælandi veik. vonlítil að vanda, holdsveik í lífskraftinum mikla. en ég tek mín ólívulauf hvað sem öðru líður og er það því merki um bata, von og miklar væntingar um stórkostlegt framhaldslíf ef ég leyfi mér einhvern tíman að deyja til þess eins að upplifa upprisuna. stóra stelpan mín les um "ismael og átrúnað araba". það hefur sem betur fer einhver breyting orðið á kennslu í trúarbrögðum í grunnskólum frá því að ég var stúlkubarn. ég man það helst að þá var engin trúarbragðafræði heldur einungis kristinfræði. þetta var reyndar ein af mínum uppáhaldsgreinum og gat ég þulið upp jesúískar dæmisögur af mikilli sannfæringu og trúarkrafti enda guðsóttinn alltumlykjandi. já undir niðri var þessi eilífa hræðsla skólans að börnin myndu afvegaleiðast frá kristinni trú. en mér þykir þó ósköp vænt um mína mjög svo sterku barnatrú. þakkir fyrir hvern fagran morgun, þakkir fyrir hvern nýtan dag, þakkir að ég hef endurgoldið og elsku veitt í mót.......er jesú kom til jeríkó
æh. en eina ástæðan fyrir skrifum mínum hér eru veikindi. hér ligg ég í rúminu mínu með fínu tölvuna mína og er öll svo aum í líkamanum mínum og þar með sálartetrinu. núna er eina umræðuefnið magni og supernova. og jú ég hef verið alveg húkt á þessu. þar til núna að ég fór að hlakka til að þetta klárist því það er komin þreyta í þetta allt saman. samt verð ég auðvitað að klára áhorfið. slík er mötunin að þátttakan er fólgin í skilyrðislausu áhorfi að enda að sambandsrofi. þó þessi meinta krafa um þátttöku sé húmbúk. en það er merkileg þessi hreyfing frá hrifningu til andúðar. hvernig hún á sér stað og af hverju. það fylgir henni líklegast ákveðin sjálfselska og hræsni. eins og flestu sem viðkemur mannfólki. já í dag hef ég litla trú á öðru. kannski verð ég full af von á morgun og skynja fegurð með þátttöku minni í henni og veröldinni. ég veit það ekki. en í bókahrúgaldinu hér á heimilinu hef ég verið að leita að einu og öðru. og já komist að því að maður telur sig eiga og hafa lesið þa
ágúst brátt á enda og ég er eitthvað tætingsleg. ekki byrjuð almennilega á næstu verkefnum. langar bara að sofa. alla vega á daginn langar mig það. en ekki á þessum nóttum. er og verð nátthrafn.
haustið er gott
í gær drakk ég 4 hvítvínsglös og varð mjög lasin hmmmm
ég er bara rétt að stimpla mig inn síðan út aftur þetta er veður að mínu skapi. lygn rigning og smá ylur og já ég er mjög misskilin kona alveg satt
jæja ég er nú alveg farin að sjá tvo til þrjá daga fram í tímann. litla skottið sefur síestuna sína. stóra skotta er í danmörku. fallegi sambýlingurinn minn horfir á fótbolta í kópavogi. og hún ég þvæ þvott, borða plómur og tölvast. fór annars í fyrsta sinn á ruby tuesday í hádeginu. jájá einmitt það. það var nú í góðum hópi fólks og ljúf stund en ekki get ég nú hrópað húrra fyrir þessum skyndibitastað. í kvöldinu ætla ég að japla á fiskisúpu og dreypa á hvítvíni mínum æskuvinkonum til samlætis. já ég held ég hugsi ekki um neitt nema hvað ég borði eða ekki borði. ekkkkkkert annað. jamm og svo ætla ég að horfa á brokeback mountain seint í kvöld. sko ég hugsa helling fram í tíman.
friday 30 june until just after midnight edt (afternoon in Asia) the Moon is void in Leo after trining pluto this is a lot of fire and fire always means people DO THINGS it foreshadows the next couple of weeks with Mars in Leo alwso it is clear that there is no inertia whatever you were expecting to happen has happened and now you ahve to move foward react act even pro-actively this amoutn of fire lasts while Mars spproach Pluto and in the next week or so, besides te world hostility you have to take action in your life just go in the direction of the future no matter what the outcome you can't sit around and assess it, worry about it, obsess over it or second guess the outcome you have to act in good conscience but act you must já það er stundum sem herra lutin hittir naglann á höfuðið eða já, hvað skal segja. það er svo ósköp þungt yfir mér og ég sé aðeins nokkrar mínútur fram í tímann sem sumir segja kannski vera hið besta mál. lifa í núinu og bla bla. en mér finnst þetta bara óþ
já jæja nú jæja rýkur út í buskann þessi júní það er allt í lagi ég var að updeita ferilskrána mína finn það á mér að mjög fljótlega muni síminn hringja mikilvægt dring dring drung drang halló já halló ég er með mikilvæg skilaboð til þín frú fender já alveg fann ég það á mér ertu tilbúin óhh jáhh hvort ég er herra mikilvægi símamaður þú getur treyst því að þegar þú hringir þá er ég tilbúin síðan eru hin mikilvægu skilaboð leyndarmál en það er aaaallllt bókstaflega allt tilbúið eða þú veist kannski gleymdi ég reyndar að raka mig undir höndunum en fyrir utan það að þá er loftbelgurinn mjög langt kominn í smíðum ég ætla að íklæðast loftbelgsíverunni minni en þangað til drekk ég kaffi
there must be somekind of way out of here... no reason to get excited....haaaaa
mér leiðast íslensk sumur. grátt, blautt, kuldalegt, blankheit, og eilíft vesen. já þá er ég búin að segja það. líklegast er ég bara engin sumardrós.
heimadagur með skottunum í dag. okkur langar ekkert út í þetta veður. horfum bara á blautan þvottinn blotna meira og fjúka um eins og argir fuglar fastir í sínu eigin ímyndaða hári. eða eitthvað. vorum að baka fínustu speltlummur. þetta var étið upp í einum grænum. ætli ég komi mér ekki af stað í jóga seinni partinn. annars er þessi dagur eitthvað svo mikið hversdags að hann fer í hring og verður abnormal bara. öll erum við stórskrítnar skrúfur. og já.
ég mæli með hinni heilnæmu orkusúpu. í blandarann fer: eitthvað blaðgrænt og gott (t.d. spínat, brokkolí, klettasalat...) spírur epli smá söl avókadó steinselja og/eða kóríander vatn (smá sítrónukreistu) jamm og bara blandibland og borða. mmmm...ótrúleg hollt og gott. finn alveg líkamann minn mala á eftir. lúv
það er nú eins og að bíða eftir eigin dauða að vinna á þennan tölvugarm. ég vaknaði í morgun með hausinn fullan af blýi og með blátt blóð í æðum. eða eitthvað. vítamín og kaffi. undarleg blanda. hlusta á madonnu með yndisfríðu dóttur minni. nýjasta sportið þeirra er að brenna diska. skiptast á brennslum blessuð börnin. blíðum í blænum. jæja. eitthvað er ég nú stúrin í dag. kem engu í verk. þoli þetta ekki. skrifa um myndlist. skrifa um shiller. skrifa um tjöld. lesa lúsablóð. blætisbæta bæinn. b fyrir bælingu. b fyrir bólfélaga. b fyrir bændur. b fyrir búkonur. b fyrir barnsrass. b fyrir blóðrautt blek. b í baksturinn. bæbæ.
jæja. svoldil grámygla úti. sonna rökkuraki sem lepur mann upp. annars er ég á leið að kíkja á karl nokkurn. óðinn flóki heitir hann. flott og stórbrotið nafn. ætla að gefa honum krummalega inniskó. og stóra stelpan mín kom heim með niðurrigndar einkunnir. dugleg stúlka. svo falleg og fín og ég er að verða meiri ungamamma með árunum. algjör hæna. gagggagagagagaaaa.....
Mynd
hermi hermi hermi hó Take this quiz at QuizGalaxy.com
ferlegt þegar maður drekkur helling af kaffi á fastandi maga. alveg að drepast í tunnunni núna. en já framsókn framsókn. þá er halldór búinn að helgislepja sér í burtu kallgarmurinn. hann var bara eins og maría mey þarna á þingvöllum. ýtti á takkabrosið og baðaði út faðminum. ekki stætt á öðru en að stökkva úr sökkvandi skipi. en finnur í staðinn. neeeeei haaaa ertaðmeinetta? en kannski væri það fínt því þá gætum við sungið bæ bæ beibí beibí bæ við þessi náttúruspjöll sem framsókn hefur orðið á síðustu árum. en nóg það. ég er heima núna og að þrífa þvott. eilífðarþvotturinn. man þegar vinkona mín sagði við mig einu sinni: ég sá í botninn ég sá í botninn. já summsé á þvottakörfunni og það þótti stórtíðindi eða næstum einsdæmi. og ég er ekkert að sjá í neinn botn í dag sko. neinei. og önnur vinkona fór í keisara í morgun. líklegast er undurfríð dama mætt í heiminn galvösk með stór brún augu. hlakka til að sjá þá píu. ekki amalegur fæðingardagur 06.06.06. alveg fimmtíu árum yngri en kóngu
það er alveg merkilegt með framsóknarflokkinn. enginn kýs hann. allir gera grín að honum. það er mjög skýrt um allt land að fólk er óánægt með hann. þetta var afleit kosning fyrir hann sama hvernig á það er litið og jafn vel þó blessaði tilbúningurinn eini hafi mjakast þarna inn. nei þrátt fyrir það að þá er framsóknarflokkurinn alltaf í stjórn. hvur andskotinn er þetta. vilji fólks er bara hundsaður. við ætlum bara að nýta okkur öll tækifæri sama hvað hver segir. usss og sveiattan, manni langar að flytja úr þessu ljóta virkjanalandi.fyrir hvað stendur framsóknarflokkurinn annað en gamla ímynd fjölskylduhefða og tækifærisskap.
það er gott að það sé föstudagur. ég er nebblega svo langþreytt skiluru. ekki langvejlig eða hvað það er heldur langþreytt. æi. kaffið fer að verða tilbúið þarna frammi og ég held að kaffidrykkja sé eitt af megin hversdagsritúölum hérlendis. gera mann svoldið þakklátan fyrir litlu augnablikin. tjah alla vega þessi fyrsti kaffibolli dagsins......blablabla..
einu sinni var ég með svona samskonar síðu og þessa hér en þó ekki þessa hér og í raun alveg allt aðra síðu. hún var nú eitthvað undir merkjum matarsóda líkt og þessi græna hér en oftast var hún appelsínugul og þar var fía nokkur more for fender sem réð ríkjum. en síðan sú hún dó eins ágætt er um það sem fæðist. það er gott að það fái einhvern tíman að deyja þó því geti fylgt söknuður og jafn vel örvænting. en ég eyddi þessu öllu saman út og hún er því aðeins til í minninu mínu og í dag var ég minnt á það. já. og ég get ekki hugsað heila hugsun hér því þula litla æpir á mig alveg brjál. hún er búin með nektarínuna og hún æpir bara: nei nei nei nei....
einu sinni var ég með svona samskonar síðu og þessa hér en þó ekki þessa hér og í raun alveg allt aðra síðu. hún var nú eitthvað undir merkjum matarsóda líkt og þessi græna hér en oftast var hún appelsínugul og þar var fía nokkur more for fender sem réð ríkjum. en síðan sú hún dó eins ágætt er um það sem fæðist. það er gott að það fái einhvern tíman að deyja þó því geti fylgt söknuður og jafn vel örvænting. en ég eyddi þessu öllu saman út og hún er því aðeins til í minninu mínu og í dag var ég minnt á það. já. og ég get ekki hugsað heila hugsun hér því þula litla æpir á mig alveg brjál. hún er búin með nektarínuna og hún æpir bara: nei nei nei nei....
þá er maður mættur á læknastofuna... en frí morgun. jesssss langar í góðan mat í kvöld. held ég biðli til sambýlingsins míns um að nota sína töfrafingur í eldhúsinu. ævintýralegt fiskmeti er víst ofarlega á lista eða....já
Það var eitthvað erfitt að vakna í morgun. Enn erfiðara að koma sér af stað. Og óþolandi að hjóla þessa leið í snjóflygsum maímánaðar. Þoli ekki að vera að hjóla í pilsi og roki og með hlustaverk fyrir eyrum. Þoli það ekki. En af viðburðum helgar. Hm....jájá það var ýmsilegt gert. Ljóðabókabúðin er falleg og sniðug og þuluskottan dansaði við nikkuna. 74 ára gömul Makeba var sjarmerandi en tónlistin orðin annsi útþynntur pakki fyrir listhátíðinga. En rödd hennar mögnuð. Angelite - búlgarski kórinn var dásamlegur. Líkaminn er svo magnað hljóðfæri. Og þær auðmjúkar systurnar. Sannkallað görlpáver. Æhh jájá... ég er þreytt og og og og og...
hmm...laugardagur já og 20. maí og svo mikið um að vera. sem er svo sem ágætt. Mikil tónleikavika þessi hér. CocoRosie bara gjörsamlega tóku anda minn á loft. Þær eru æði. Mikil upplifun að sjá þær systur. Og við systurnar dönsuðum saman undir þessu og hvísluðumst á tungumálinu sem bara systur skilja. Því það sæmir systrum í raun. Og hvað meira hef ég verið að bardúsa. Jú fór upp í Borgarfjörð eina nótt sem var ljúfastaljúft. Með bróður og systur úr teyminu. Þar var haldinn árlegur teymisfundur. Enginn humar í ár en annað grillmeti og drykkir rauðir. Síðan grétum við okkar næturdrottningu og töluðum um ómöguleika frelsis. Einmitt það. Brunað var í bæinn snemma í sól og ég skundaði á Söguþing. Bara á eina málstofu þá en það var nú aldeilis nóg fyrir þann daginn. Ég hef aldrei upplifað annað eins í hinu óþolandi síviliseraða akademíska umhverfi. Tilfinningarnar rísa innan fræðanna. Og þá meina ég alvöru tilfinningaástand. Fólk titraði af bræði og svo var hoppað um í stívélunum sínum. Þes
svo veit ég ekkert meir. en það er samt allt í lagi. ég segi það við mig: já litla vera það er allt í lagi og stlappaðu bara af góða. slaaaaakaaaa haaa slaka. kjálkinn er ekki brotinn. en tannlæknirinn hélt að hann hefði brotið hann. og ég hélt að að ég hefði brotnað upp í höfðinu en svo bara er ég óbrjótanleg marmarastytta. eða þannig. ég er að hlusta á coco rosie. sá þær í gær. ógisslega töff skvísur. ég ætla að vera svona töffari. jeeeeræt. en samt. hlakka til að sjá þær skemmtilegar í kvöld. joanna var flott í gær. sögukona með víbrandi flotta rödd á hörpunni sinni í sætum fötum og með sítt hár. smog líka flotta röddina sína og lögin sín fínu en samt ekki kraftur í performansinum hans. spilaði of lengi þó góður sé. og slowblow með fallegt útpælt stutt konsentrerað prógramm. jájájá. bæjó.
ég er heimsins gleymdasti strákur, sá sem leitar og sá sem eyðir ég er með hausverk, hálsbólgu og magaverk. jafnframt illt í liðum og vefjum. sem og aum í hjartanu. og allt er þetta líkaminn minn og sálin mín í einni veru. sei sei já. en samt ætla ég að fara að hlusta á hann iggy. sá hann einu sinni spila fyrir mörgum árum....hmmm....held það hafi verið fyrir 8 eða 9 árum. og þetta er enn eitt af mínum uppáhalds tónleikum. hann er nú flottur hann iggy. hálf nakinn með hrörnaða leðurhúð káfandi sér í typpahárunum. i like it a lot. en núna ætla ég að loka tölvunni og bregða mér út í rigninguna að sækja litla skottið mitt. og hlakka svo til að kyssa strák. já og taka inn verkjalyf. er eitthvað svo mikill aumingi í dag. en skrifaði eitthvað smá held ég um holdið blessað holdið.
já ef ég gæti einmitt grafið upp úr ilmandi moldinni ljóðin sem lækna jafnvel ljóð með langar flóknar rætur er að hlusta á KAL nokkuð ljúfir drekk kaffi og já ætla halda áfram með ósýnilegu konuna þessi fölsku heimkynni
skelfingar ósköp að lenda í þessari skrif sjálheldu. upplausn textans er að gera út af við mig. módernismi vs. póstmódernismi.....nei dreptu mig ekki. bara bið þig. ekki aftur.
mjá. bölvaður mysingur í mér. titrandi tetur og tærnar ískaldar. fór í fínastafínu fermingarveislu í gær. jájájá. og fínt að hann rúnar vignir fengi þýðingarverðlaunin. það er gott mál. ég þarf að skrifa ritgerð sem gengur fjandakornið hægt. hmmm... hvar ertu? mitt athvarf horfið og ég leysist upp - liðast í sundur - sundr sundr sundr og ég veit ekki hvert ég er að fara...
blaktir óeðlilega mikið í þessum gluggatjöldum. en sumarið með sín fölsku fyrirheit þykist mætt og það er nú ekkert annað en allt gott um það að segja. ekki ætla ég að vera að bölsækja ykkur heim hamingjusömu garmar. neinei ég skal syngja fyrir ykkur serenöður undir hverju einasta altani sem ég kemst yfir. og já það er margt áhugaverðra spjalla og fyrirlestra í dag og næstu tvo daga um fyrirbærafræði, fagurfræði, líkama svo sitthvað sé nefnt. gamangaman. ef ég kemst fyrir sjálfri mér. er hryllilega upptekin af því að vera hún ég. svo er ég með eitthvað lag á heilanum sem er með honum þarna hundingjahundinum eða hvað hann nú heitir. justify justify...jeee
get ready for love... þetta er svo gott. já þetta er svo gott. gott. og svo kom nótt. og svo kom dagur. og svo kom eilíf birta eða ég held það. held það já. og þessi tár sem verða til þau fá að renna svona hægt niður vangana. svo fann ég skrúfjárn og herti á kirtlunum. engan leka hér takk. og nóttin var fallegri en þær fyrri.
ég hamast í klámtextanum. reyni að finna þráðinn. mörkin. nóg af spurningum alltaf um allan ólifnaðinn í sálunum sem reynir að holdgerast í textanum. finn brundslettur birtast á milli línanna á milli þess sem ég hugsa um guð og ekki guð og guð og mann og konu og guð í þeim. það er kalt og sjórinn mjög fallegur. sól og sólir tvær að sækja mig.
æh ég er skelþunn. var ekkert að spara þá oní mig rauðu drykkina í gær. reyndi að lesa hann marquis de sade svoldið. fór í jóga. aftur að lesa um hana justine og systur hennar juliette. varð ekki mikið úr verki. fór á menningarverðlaun og sturtaði í mig rauðvíni. arkaði um til bestustu vinkonu og svo kom vinurinn góði og við þrjú þarna eitthvað út að snarla og drekka meira rauðvín. jedúddamía. stundum skil ég ekki hvað ég drekk. og áfram á barina að drekka meira. áfram rautt. camparí. já og minn kæri koma og ég full. keyra aðra kæra vinkonu heim. borða pulsu. heim heim heim. í hlýja faðminn sinn. sofa. vaka. sofa. sofa sofa. í sturtu. á leikskólann og já hingað er ég komin í blessaðan árnagarðinn og mér er illt í hausnum og illt í maganum. borðaði banana og plómu og sturtaði í mig vítamínum. en fokk. lesa de sade áfram. hjálp. ætla að fá mér kók. æhh bara verð núna. og svo reyna aftur við justine. bless þá.
jájá that old black magic....eins og hún monroe mín segir. situr hér upp á vegg og horfir niður til mín glottandi.
myndlist og orð og orð orð orð og myndlist - segðu mér hvert ég á að fara. kortleggðu mig á grösuga nepjuna við gamla fjósið. ég kann ekki að teikna. glöð. gerðu það má ég vera glöð í smá stund bara þú veist smá. engin manía, bara svona mikið er ég glöð haaa...takk fyrir það já. og svo skal ég lofa að verða rosalega döpur í staðin og gráta svoldið til að borga fyrir hamingjubliss. en ekkert mikið heldur. það má ekki. taktu bensín elskan...
mér er lífsins ómögulegt að skrifa hér en geri það samt. fáránlegt. allt innpakkað í skítugt sellófonn sem skrjáfar svo óþægilega í. sést í gegn en sést samt ekki. ég er hugfangin af hvítu myrkri. ég bið um slíka þoku og logn takk. leiddu mig áfram. bundið fyrir augum. þið fálmarar þriðja augans. hjálp.
Along the Hard Crust... Along the hard crust of deep snows, To the secret, white house of yours, So gentle and quiet – we both Are walking, in silence half-lost. And sweeter than all songs, sung ever, Are this dream, becoming the truth, Entwined twigs’ a-nodding with favor, The light ring of your silver spurs... Anna Akhmatova, 1917 Translated by Yevgeny Bonver , July, 2002 Edited by Tatiana Piotroff , September, 2002
fiðrildin eru með risavaxna vængi. búkurinn á erfitt með þetta vænghaf. rekst utan í allar þessar æðar og taugaenda sem er ekki þverfótað fyrir. ég þarf að fá mér sæti og svo stend ég upp aftur. og geng nokkur skref áfram.
... every season has an end það er tiltektardagur í dag. þetta er ótrúlegt. draslið sem fylgir okkur píunum. og þvotturinn ómægod. síðan gelti og flóð hún þvottavélin og strákurinn með fallegu augnabrýnnar varð sokkalaus. jæja....næsta vél...
hallóhallóhalló. ómaríamiglangarheim. þvíheimaviléghelstvera. ómaríahjáþér. er að drekka eplasafa. svoldið illt í maganum. búin að fara í sturtu. búin búin. er að fara að halda smá erindi um reiðhjól blinda mannsins. ó já súrrealismi take me down to the sea were i belong....
svefnástand. vakandi sef ég í gegnum dagana. skil ekkert í þessu. í þessari þoku sé ég falleg augu líta til mín. mamma mamma mamma. já það er ég. er það ekki ég annars, jú það held ég. ég ég ég. ástin mín. já það er ég. ég ég ég. ég er ástin líka. svo sofna ég aftur. afhuga vökunni öll þessi augnablik. illt í mjóbakinu. systurnar að rífast. svona svona svona ekki rífast gæskurnar. því allt er gott allt er gott já. það segir röddin í mér og röddin sem talar svo fallega til mín. hún segir mér allt gott. en ég er gömul kona. gömul og lúin kona með svefnaugu og bogið bak. gömul og lúin gömul og lúin hún litla ég. ástin og mamman. og ég keypti mér miða á coco rosie. þær búa til yndislega tónlist. þegar ég hlustaði fyrst þá setti ég bara aftur og aftur á lagið sem antony syngur með þeim: all those beautiful boyz noah´s ark thank you god for this fine day bless all the children of the world and thank you for the plants and the animals bring me sweet dreams tonight and help me be good tomorrow
ég er sofandi spurningarmerki. í mér búa blóðgerð spyrjandi tákn með stóru stóru augun sín og nudda sér í sakleysi sínu upp við byssuhlaup í hnakka. kaldar hendurnar á mér sofna aftur í kvöld og vakna á morgun ískaldar.
líklega bíð ég eftir að hugrenningartengsl leiði mig áfram að einhverju sem vex út úr náttúrunni einni alveg af sjálfum sér og segist búa yfir ástríðu og mikilvægi. líklega bíð ég eftir því á meðan ég snýti mér endalaust í hvíta taubleiu og hósta á mig götum til að hleypa öllum eiturgufunum út og upp til himna þar sem guð tekur á móti þeim með skjannahvítar og beinar tennur og engar skemmdar. sjáðu segir það við mig, sjáðu bara engin hola og enginn endajaxl sem þorir ekki að koma upp. engin bæling hér. og ég beygi mig og passa að loka munninum en hafa þó augun opin til að gleymast ekki alveg í myrkrinu þarna inni. líklega á meðan mér er kalt í gegn kalt niður og upp. líklega bíð ég eftir suðrænum ávöxtum á trjánum mínum sem teygja sig í mig bara mig og og og þá læt ég freistast af þessu bliki í fjarlægð. bliki sem ég var ekki að bíða eftir. bliki sem mig langar bara að gleyma. en þau finna mig þessi tengsl þau finna mig og fylla mig fögnuði og hægu falli.
ég er alveg hryllilega óblogguð. bara hef ekkert að segja á þessari síðu. hmmmm... en hef verið í þvílíkt mikið af veislum síðustu daga. 4 ára stelpa 5 ára stelpa 7 ára stelpa og ba-veisla og slíkt. svo hef ég líka verið að gera ýmislegt annað sem er gott og ljúft og fær mig til að trúa á það góða og fallega hér í þessari þoku.
Luce Irigary - ég er forvitin í hana. Hef ekkert lesið hana en langar að já hm...langar að finna þetta þarna JÁ. Veit ekki hvort ég finni það þar. Ég er villuráfandi í þessu öllu saman. Held ég þurfi að fara að vinna við að mála handriði. Svona gömul handriði í stórum hættulegum stigum. Hugsa kannski um Three faces of Eve á meðan ég horfi niður eftir tignarlegum stiganum. Kannski ég vinnist aðeins meir hér og hökti mér svo af stað heim á leið. Baki þar brauð og knúsist í stúlkum tveim. Bæ.
sveimérþá það er kominn föstudagur
vakna knúsa klæða af stað og heim kúra út að læra læra í tíma drekka kaffi meira og meira kaffi upplýsing og á leikskóla í göngutúr heim að spjalla við skvísur elda góða góða súpu borða og baða læra svæfa knúsa inn í nóttina og kannski hertzog kannski
hvort á ég að stíga fyrst í hægri eða vinstri fót? hægri fyrst og vinstri svo hægri fyrst og vinstri svo. og þá sé ég kindahjörð koma hlaupandi úr austri og stíg í vinstri svo hægri fyrst vinstri. ekki láta mig hugsa.
ég sópaði saman öllum kvíðanum sem hrundi af mér ásamt flösu og dauðum húðfrumum og þæfði. í höfðinu mínu er bómullarverksmiðja. undir iljunum búa bændur sem rækta tré.
hjálp ég er að deyja úr kvefi. kvefheilun takk. get þetta ekki meir. hvaðan kemur allt þetta hor? snýt snýt
ég fór í jóga í dag sem var mjög gott að vanda. þar var minn kæri jógaleiðbeinandi að tala um óvissuna og allt það óvænta í lífinu. að fræið veit ekki að það á eftir að verða tré. stilkurinn veit heldur ekkert hvað hann er annað en stilkur og að kannski muni springa út blóm út úr búknum á honum. (hljómar svoldið eins og skilgreining á ljóði frönsku symbólistanna. ljóðið bara er. og það vill vera ljóð og ekkert annað en ljóð.) já það er allt annað aukaatriði. það sem er það er. eins einfalt og það nú kann að hljóma að þá er lífið skemmtilega óvænt sem betur fer. það liggur við að ég hefjist nú handa við að predika guðsorð. guð. - fallegt og erfitt orð sem er. guð er líka í hjálparsveitinni og á sprautur og getur sprautað þig glaða, graða, til að troða marvaða.
tennur. illt í kjaftinum. tannlæknirinn hamaðist á mér. nei ekki þannig döhh. bara alveg fór með kjaftinn á mér. aumingja litla ég. annars ljúf. læðuljúf.
það er kalt úti. hugurinn yljar mér. er að lesa um formbyltingu ljóðsins. jájá. ætla niður í kaffiteríu og fá mér súpu.
hef verið að hugsa um eina haiku eða hæku í dag eða kannski var það tanka upphaflega þessi sem ég er búin að hugsa um í dag sem ég hélt upp á sem unglingur og geri líklegast enn þar sem ég hugsa um hana einn dag en ég minnist þess að persóna í bók sylviu plath glerhjálmurinn hún segir að gott ljóð endist lengur en hundruð mannslífa. eða eitthvað á þá leið. en hækan sem var kannski aldrei hæka sagði að hárið mitt væri svo flókið á morgnana. ég var einu sinni með svo sítt og flókið hár. núna er ég ekki með sítt og flókið hár. aðrar flækjur teknar við af hárlufsunum. en ég er að vinna bót á flókanum í lífinu með því að láta hárið vaxa og vaxa og vaxa og þá má það vera eins flókið og það vill í staðinn fyrir öll hin flókabendu háræðandi hugsanir heimsins. þarna gengur stúlka með samfarahnakka og bitlausa bursta í poka. blessuð flækjan.
elsku pabbi til hamingju með stórafmælið þitt þetta er fínn dagur. var að borða fisk. er með mataræði á heilanum. reyndar ýmislegt annað líka sem loðir við heila, hugsun, húð undir súð.
seríjós um allt gólf. hvað gerðum við án serjóss. veikar mæðgurnar. en bjartur og fallegur dagur fyrir þig og mig. þig og mig og augu sem sjá það sem enginn annar sér. illt í höfðinu. illt í augunum. illt í hálsinum. kemst ekki til átjandu aldar að tala við rousseau. búin að borða hafragraut og taka böns af vítamínum. b - c - sólhatt - greentea - acidophyllus - steinefni - þörunga .....sveimérþá
það er suð í hausnum á mér. það er hlýja í hjartanu. fiskar í blóðinu. augu á fingrum. sem ætla að skoða þig í stjörnubjartri þoku. það er sunnudagur og hendur um mig alla að ásækja eins og blóm búálfa.
Og eins og hún Virginia sagði: "En ég spyr sjálfa mig, hvað er raunveruleikinn?"
Sjálfsmynd Sjö fingur á kistuloki tennur grafnar á afviknum stað fuglsvængir negldir á liðamót ég tel augnhár mín í herberginu sem þú fæddist í ekki hefna þín Sjón: Reiðhjól blinda mannsins . Medúsa, Reykjvík 1982.
og vá hvað hún er góð myndin. brokeback mountain. ég féll í stafi. þessir guttar leika óviðjafnanlega. ennis del mar og jack twist verða hluti af sálarlífi áhorfandans. falleg og grimm ástin. við erum kindahjörð og látum smala okkur saman upp á fjall og niður af fjalli. öll þessi fjöll full af fortíðinni og hefðum hennar. svo er reynt að temja ástina. þessa bölvuðu ótemju. ríða henni inn í framtíðina. eftir nóttina var búið að éta sig inn í kindarlíkamann. allt þetta mjúka og harða sem tegst á og sameinast og sundrast. þetta mjúka og harða. innra og ytra. minn vilji. þinn vilji. þeirra. einstaklingurinn og samfélagið. ég verð að sjá þessa mynd aftur. helst strax.
held að nýtt tungl sé að gíra sig upp. nýtt kínverskt ár líka jafnvel. ár hundsins. og nýr mánuður í þessari viku. nýr febrúar. mikið er það nú gott. allt svo nýtt. nýir skór. nýr maður. ný augu. nýjar hendur. nýtt karma. nýtt kornflex. það held ég nú.
það heyrist mjög hátt í tölvunni minni. surgandi flugvél sem kemst ekki á loft. ég hef verið að hugsa um að kaupa lappa. svona þar sem ég er að byrja að vinna í meistararitgerðinni. væri það ekki málið haaa? eða á ég kannski frekar að taka bílpróf. fartölva eða bílpróf? hmmm.... en ég er líka að hlusta á malið í silfur aglinum ásamt tölvusurginu. ætla að setja muddy waters á: i just want to make love to you - love to you. hann setur heillandi ljúfa stemmningu á hann muddy. ég þarf að taka til. fjall af þvotti frá okkur pæjunum. hreinum og óhreinum. fjall í eldhúsvaskinum. fjall í hausnum á mér sem byrgir mér sýn í hversdagsamstrinu. fjall í brjóstinu sem segir tifar. öll þessi fjöll. gaf vini mínu ljóðabók einu sinni sem heitir: svona er að eiga fjall að vini. hmmm...eða eitthvað svoleiðis. núna er árni bergmann að tala um nýlega bók sína um bækur og lestur og viðtökur. að vera lesandi. túlkandi. skoðandi. leitandi....eða ég held að það sé það sem hann er að fara. fróðleikur í skáldska
uppköst já. merkilegt með þau. líkaminn er að hafna einhverju ástandi. ég kastaði upp alla síðustu nótt. aftur og aftur og aftur. núna líður mér betur. Úr Oh eftir Sjón: Oh; nei þegar ég gekk út úr húsinu dimmdi og ég var á torgi og það rökkvaði hratt og torgið var umkringt litlum hermannatjöldum sem opnuðust ég hafði verið þarna áður nei og út úr þeim komu risavaxnar hendur tvær úr hverju hægri og í annarri var hnífur en í hinni var saltstaukur þá fór ég inn nei þær komu alveg upp að mér og hægri hendurnar skáru höfuðin af hinum og þær börðu vænjunum í saltið nei Oh; og í dag innbyrði ég: vatn treo kók fingers kartöflu sallat ávexti ís ég borgaði um 350 krónur í 10/11 ég lá mikið í rúminu mínu með magaverk og hausverk. en ég fór líka í skólann að horfa á mynd um karl annan tippaling. ég fór í matarboð. það var gott.
einni sem leiðist á föstudagskveldi. jiiminneini. en þulan mín var að sofna. og ég ætla að hætta þessu tölvurugli. kveikja á fleiri kertum. sópa smá drasli í felur. ég er alveg ljúf. þarf bara að ríða er það ekki. já. ég á greinilega eftir að henda þessu andskotans bloggi í ruslið eins og hinu.
í dag borðaði ég: soyalatte krossant vatn sjávarréttasúpu brauð vatn döðlur banana vatn speltpizzu brokkolí gulrót soyajógúrt malt þrist í dag eyddi ég: 880 krónum í dag fór ég: á leikskólann á kaffitár á bókasafnið í jóga einmitt það já
bergfléttandi brjáluð. en allt breytist. allt breytist. þannig er það. einhvern vegin. þó allt virðist stundum hreint ekkert annað en steypt og greypt í gröf sem er hvorki blaut né rök.
sleppa takinu það er gott að sleppa takinu. svo margt sem er ekki á manns valdi. og svo er erfitt að sleppa takinu á því sem er liðið líka. sleppa takinu á reiðinni. sleppa takinu á tilfinningum af ýmsum toga já. sleppa takinu á úreltum hugmyndum. sleppa takinu á því sem hindrar og hamlar hamingjunni í að flæða inn í lífsorkuna. sleppa takinu á sársaukanum. sleppa takinu af fólki. sleppa takinu á því sem þjónar engum tilgangi í lífi manns í dag. sleppa takinu sem læsir sig fast í líkamanum og veldur vandræðum. andlegum og líkamlegum. faðma breytinguna. trúa því að umbreytingin geti átt sér stað og sé að eiga sér stað hér og nú. það eina sem breytist ekki er að allt breytist
sit á bókhlöðu og er komin með sýn inn í skóginn minn. þurrkaði þokuna úr augunum og þetta er allt í lagi held ég held ég held ég. það er föstudagur. hvað með það. ég fékk mér mjög gott kaffi áðan. núna langar mig í góðan mat. viltu elda fyrir mig góðan mat. viltu kyssa mig? viltu það...
ég var að borða nammi. ohhh...ég sem var að hætta öllum sykri og hvítu hveiti. bara búin að vera mamma-spelt þar til kvöld óð ég út í ljótu dýru búðina fyrir slikkið. djöfuls. jæja fokk. best að horfa á sex inspector. dísöss. éta súkkulaði og horfa á kynlífsráðleggingar til hjóna í krísu eftir barnsburð. talandi um hýði. dæs. ---------------- en welll.... stína ó hér : á heitum degi krökkt af blindum gömlum kvenkanínum í stólnum sjúga orðin sem ég skildi eftir á þrífætta borðinu í garðinum þegar ég nálgast berfætt með eyrnahlíf og loðinn riffil --------------- og þetta var tileinkað bókmenntafræðingnum roald....segir maður i?
nei þetta er ekki alveg að virka hérna. alveg stopp. kalk í æðum. sprungur í veggjum.
fimmtudagur.....mikið líður vikan þó hratt. ég vill bara að þetta líði allt saman.
ég er að reyna að byrja að skrifa eitthvað svona blogg aftur og finnst það heldur beyglað. verð þess vegna að reyna að rita úr mér beyglaðan rembing. jóga hjálpar mér alveg núna. þetta er ekkert tími fyrir fíublóm að athafna sig. þetta myrkur gleypir mig í sig og segir: sittu já sittu eða ég læt þig þrífa meiri þvott. huhhh...eins og það sé ekki þvottur hvort sem er að þrífa alla þessa daga. hvaða kaffidrykkjurugl er þetta annars seint á kvöldin. þykist stundum vera yfir óþverra hafin og þess vegna geti ég alveg svamlað í sollinum. að það bíti bara ekkert á heilagleikanum sem umlyki mig. nei búllllarri ég bara er stödd í stefnuleysinu og finn ekki hvar stefnumótið við sjálfan mig átti að eiga sér stað.
það er janúar. ef það fór fram hjá þér. sendi þér moldarflögur í nýársgjöf. ekki láta mig bíða ekki láta mig bíða ekki gera það gerðu það ég verð svo örvæntingarfull brotakennd ég verð að engu ekki láta mig bíða. en það er janúar