blaktir óeðlilega mikið í þessum gluggatjöldum. en sumarið með sín fölsku fyrirheit þykist mætt og það er nú ekkert annað en allt gott um það að segja. ekki ætla ég að vera að bölsækja ykkur heim hamingjusömu garmar. neinei ég skal syngja fyrir ykkur serenöður undir hverju einasta altani sem ég kemst yfir. og já það er margt áhugaverðra spjalla og fyrirlestra í dag og næstu tvo daga um fyrirbærafræði, fagurfræði, líkama svo sitthvað sé nefnt. gamangaman. ef ég kemst fyrir sjálfri mér. er hryllilega upptekin af því að vera hún ég. svo er ég með eitthvað lag á heilanum sem er með honum þarna hundingjahundinum eða hvað hann nú heitir. justify justify...jeee
The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Ummæli