MATARSÓDI

ég er alveg hryllilega óblogguð. bara hef ekkert að segja á þessari síðu. hmmmm... en hef verið í þvílíkt mikið af veislum síðustu daga. 4 ára stelpa 5 ára stelpa 7 ára stelpa og ba-veisla og slíkt. svo hef ég líka verið að gera ýmislegt annað sem er gott og ljúft og fær mig til að trúa á það góða og fallega hér í þessari þoku.

Luce Irigary - ég er forvitin í hana. Hef ekkert lesið hana en langar að já hm...langar að finna þetta þarna JÁ. Veit ekki hvort ég finni það þar. Ég er villuráfandi í þessu öllu saman. Held ég þurfi að fara að vinna við að mála handriði. Svona gömul handriði í stórum hættulegum stigum. Hugsa kannski um Three faces of Eve á meðan ég horfi niður eftir tignarlegum stiganum. Kannski ég vinnist aðeins meir hér og hökti mér svo af stað heim á leið. Baki þar brauð og knúsist í stúlkum tveim. Bæ.

sveimérþá það er kominn föstudagur

vakna knúsa klæða af stað og heim kúra út að læra læra í tíma drekka kaffi meira og meira kaffi upplýsing og á leikskóla í göngutúr heim að spjalla við skvísur elda góða góða súpu borða og baða læra svæfa knúsa inn í nóttina og kannski hertzog kannski

hvort á ég að stíga fyrst í hægri eða vinstri fót? hægri fyrst og vinstri svo hægri fyrst og vinstri svo. og þá sé ég kindahjörð koma hlaupandi úr austri og stíg í vinstri svo hægri fyrst vinstri. ekki láta mig hugsa.

ég sópaði saman öllum kvíðanum sem hrundi af mér ásamt flösu og dauðum húðfrumum og þæfði. í höfðinu mínu er bómullarverksmiðja. undir iljunum búa bændur sem rækta tré.

hjálp ég er að deyja úr kvefi. kvefheilun takk. get þetta ekki meir. hvaðan kemur allt þetta hor? snýt snýt

ég fór í jóga í dag sem var mjög gott að vanda. þar var minn kæri jógaleiðbeinandi að tala um óvissuna og allt það óvænta í lífinu. að fræið veit ekki að það á eftir að verða tré. stilkurinn veit heldur ekkert hvað hann er annað en stilkur og að kannski muni springa út blóm út úr búknum á honum. (hljómar svoldið eins og skilgreining á ljóði frönsku symbólistanna. ljóðið bara er. og það vill vera ljóð og ekkert annað en ljóð.) já það er allt annað aukaatriði. það sem er það er. eins einfalt og það nú kann að hljóma að þá er lífið skemmtilega óvænt sem betur fer. það liggur við að ég hefjist nú handa við að predika guðsorð. guð. - fallegt og erfitt orð sem er. guð er líka í hjálparsveitinni og á sprautur og getur sprautað þig glaða, graða, til að troða marvaða.

tennur. illt í kjaftinum. tannlæknirinn hamaðist á mér. nei ekki þannig döhh. bara alveg fór með kjaftinn á mér. aumingja litla ég. annars ljúf. læðuljúf.

það er kalt úti. hugurinn yljar mér. er að lesa um formbyltingu ljóðsins. jájá. ætla niður í kaffiteríu og fá mér súpu.

hef verið að hugsa um eina haiku eða hæku í dag eða kannski var það tanka upphaflega þessi sem ég er búin að hugsa um í dag sem ég hélt upp á sem unglingur og geri líklegast enn þar sem ég hugsa um hana einn dag en ég minnist þess að persóna í bók sylviu plath glerhjálmurinn hún segir að gott ljóð endist lengur en hundruð mannslífa. eða eitthvað á þá leið. en hækan sem var kannski aldrei hæka sagði að hárið mitt væri svo flókið á morgnana. ég var einu sinni með svo sítt og flókið hár. núna er ég ekki með sítt og flókið hár. aðrar flækjur teknar við af hárlufsunum. en ég er að vinna bót á flókanum í lífinu með því að láta hárið vaxa og vaxa og vaxa og þá má það vera eins flókið og það vill í staðinn fyrir öll hin flókabendu háræðandi hugsanir heimsins. þarna gengur stúlka með samfarahnakka og bitlausa bursta í poka. blessuð flækjan.

elsku pabbi til hamingju með stórafmælið þitt þetta er fínn dagur. var að borða fisk. er með mataræði á heilanum. reyndar ýmislegt annað líka sem loðir við heila, hugsun, húð undir súð.

seríjós um allt gólf. hvað gerðum við án serjóss. veikar mæðgurnar. en bjartur og fallegur dagur fyrir þig og mig. þig og mig og augu sem sjá það sem enginn annar sér. illt í höfðinu. illt í augunum. illt í hálsinum. kemst ekki til átjandu aldar að tala við rousseau. búin að borða hafragraut og taka böns af vítamínum. b - c - sólhatt - greentea - acidophyllus - steinefni - þörunga .....sveimérþá

það er suð í hausnum á mér. það er hlýja í hjartanu. fiskar í blóðinu. augu á fingrum. sem ætla að skoða þig í stjörnubjartri þoku. það er sunnudagur og hendur um mig alla að ásækja eins og blóm búálfa.

Og eins og hún Virginia sagði: "En ég spyr sjálfa mig, hvað er raunveruleikinn?"