af mér er það helst að frétta að ég borðaði rauðkál í fyrsta sinn á ævinni og þótti gott æti með keti. gaufast í vinnunni þessa stundina og dreymir um kampavínið góða.
Færslur
endurnærð litla ég og góð og ljúf jól elsku þú "vilduð þér vera svo væn að taka bækurnar vilduð þér vera svo væn að taka blöðin skiljið eftir vatnið" ást meiri ást og Líneik syngur og dansar abba út í eitt og Eva sýgur í sig vampíruástina ég lygni aftur augunum yfir kertaljósum hlakka til að taka spilakvöld yfir svínabógi í kvöldinu
jól jól jól fór í jóladinner á jómfrúnni með vinnufélögum gekk svo um í jólasnjónum það voru nokkrar hræður á laugaveginum jú ég keypti fullt af jólagjöfum á VISA kortið mitt viva la visa svo tjekkaði ég á gamla kirkjugarðinum sem oftar núna er ég andvaka af magaverk og fótaverk að drepast í æðunum og öllu þarna innra en mikið sem ég er þakklát já fegurðin lifir hræin af
af hverju er ég ekki sofandi? því Jane Eyre hamurinn þuklaði sér í gegnum svitaholur sem fæddi af sér hugsanir sem kirkjufaðirinn í fjöllunum þekkti forðum þar var trúin fyrirferðarmikil og ástin eins og hlass á barkakýlinu tunguhaftið titrandi þoldi ekki við og lokaði pírðum augunum endanlega appelsín og læri af feitum sauð - var kyrjað í fjarska appelsín og læri af feitum sauð
það rættist vel úr gærdeginum og mér tókst að hitta fullt af fólki án þess að fara að grenja eða falla í yfirlið rifnaði úr stolti á tónleikum stóru skottunnar - hún tók sig svo vel út og er svo dásamlega falleg og einstök "mamma af hverju ertu alltaf að horfa á mig" ég fæ alveg ástföngnu störuna á blessað barnið sem er nottulega bara að verða hálf fullorðin já svo þurfti ég að skreiðast aftur heim í ból og hósta úr mér hlandi og æðum en óskaplega gott fólk reif mig um síðir út úr mókinu fyrst var farið út að eta og því næst var það Steinar í Djúpinu þar á eftir púrtari hjá góðum félaga ég hef legið í bælinu mínu dagana út og inn og varð því að segja frá því að mér tókst að komast úr því í gær og er auðvitað endurnærð núna heyri ég í dásamlegum kirkjuklukkunum hringja inn annan í aðventu yndislegt að kúra sér í hlýjunni með kertaljós og klukknahljóm
það er baráttuhugur í konunni með kinnholusýkinguna berjumst berjumst fyrir breyttu gildismati, breyttri hugsun, breyttu landslagi berjumst fyrir ástinni og nýju stjórnarfari berjumst fyrir heilsunni, berjumst fyrir réttlæti berjumst gegn niðulægjandi og kúgandi öflum berjumst já og svo ætlar hún að skrölta á gítartónleika frumburðarins evu sinnar
Hann mun aldrei gleym' henni
má til með að setja þetta lag hér inn í minningu töffarans góða og svo er hún stína vinkona svo sæt sæt sæt
ég hef verið alveg óskaplega lasin ef það skyldi hafa farið fram hjá ykkur systur og bræður sem ratið til mín EÐA ER ÉG KANNSKI ÖLLUM GLEYMD!!!! baaaahhh sjálfsvorkun mín hefur hreinlega öðlast vængi og náð nýjum hæðum í þessum veikindum ég skrölti mér út í Melabúðina góðu og eins og hræddur rykspúandi rakki ráfaði ég um hillurnar og leið eins og ég hefði ekki farið út í kjörbúð í 3 ár - en þér að segja er það aðeins rúm vika síðan ég hætti mér fyrir alvöru út á meðal manna núna skil ég af hverju jólasveinar eru svona undarlegir í háttum en ég náði þó ekki alveg þeirra töktum við kjötborðið því auk aukinnar sjálfsvorkunar þá hefur paranojan vaxið mér um hrygg og hnakkafestu en þetta hafðist þetta hafðist og heim er ég komin með maltflöskuna og flatkökurnar heim í hlýjan hellinn minn með mallandi rótsterka kjötsúpuna frá því í gær
ó ég vona að ég komist til manna komist til mótmæla á morgun á morgun seinna bráðum já bráðum elskan mín þetta kemur allt þú verður að berjast áfram við innri og ytri bakteríur sem herja á þig og hina hausinn, blóðið, skinnið, siðferðið, ræturnar á mennsku litlu tærnar þínar já ég vona að ég komist til manna
jájájá og líka ánægð með innlenda tilnefningu í ár, held ég sveimérþá - þó ég hafi nú reyndar bara lesið eina bók í þeim kór en þá er hún málið klárlega - jamm og áfram með framhaldssöguna: enn halda veikindi konunnar áfram, hún vissi ekki lengur hvaðan á sig stóð veðrið og þursti í ofboði morgun einn til læknisins. læknirinn var hress í bragði en er hann heyrði raunasögu konunnar og þreifaði á fölu skinni hennar þá ygldust á honum brýnnar og hann hrópaði: nei ó nei við verðum að taka á þessum vanda og það skjótt - berjumst við bakteríurnar berjumst.
Mikið er ég ánægð að sjá í Fréttablaðinu í dag að tilnefningar til Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs væru eftirfarandi tvær bækur: Afleggjarinn eftir Auði A. Ólafsdóttur og. Blysfarir eftir Sigurbjörgu Þrastardóttur Þetta voru einmitt þær tvær bækur sem stóðu upp úr útgáfunni á síðasta ári - að mínu viti. Hér bæti ég inn stuttum rýnum mínum í þessar skræður sem birtist í Mogganum í fyrra. Vessskú: Að fæða sína goðsögu Blysfarir eftir Sigurbjörgu Þrastardóttur. JPV, 2007, 147 bls. Sé fyrir mér höfuð Orfeusar aðskilið frá búk á leið niður á syngjandi söngva um sína Evridísi í Hadesarheimum þegar stígið er inn í Blysfarir, ljóðasögu eftir Sigurbjörgu Þrastardóttur. Kannski hefur hverfulleikinn og endurtekningarmáttur hans slík áhrif að með hverjum slætti hjartans fæðist ný nútíma goðsaga, ný Kristjana F og Detlef. Aðdráttarafl klisjunnar er magnað ef að er gáð. Ljóðmælandi dregur lesanda með í minningarferð, blysför. Lýst er sambandi tveggja einstaklinga og staðsetningin er kofi, Þýskala