Færslur

Sýnir færslur frá janúar, 2008
Mynd
stundum hefur maður sig ekki í nokkurn skapaðan hlut. gengur bara um í skítugum nærbuxum með maskara niður á píku eins og pjattlaus rófa. bárðarbunga í eldhúsvaskinum og ofan í hárugum matarleifum í ræsinu glittir í draumana sem gleymdust í mókinu í fyrra eða þar áður. veit það ekki. man það ekki. hver var að tala um drauma. dreymdu þig bara upp á nýtt góða og gáðu síðan hvaða húsnúmeri þú býrð í núna. gvuðséþólof að ég heyri að það sé verið að láta renna í bað. konan sem býr í sjálfri mér hlýtur að hafa ákveðið að skipta um húðfrumur og nærbuxur. og hvort það sé slæmt að nenna ekki að fróa sér veit ég ekki einu sinni. zizek hefði örugglega útflúraðar meiningar um það. vængstutt tungan klæmist bara við túnfisk. hér er bara lygnt já og eilítil molla innifyrir en hjá þér. lutin segir að mókið síðan í nóv sé búið bless og. já og kraftaverk en ekki er ég að sensa það get ég bara sagt. reyndar svo seinir nemarnir á þessum árstíma. ætla að reyna að baða mókið út úr sinum. slappaðu af, það
djöfull þarf ég að vaska upp..... þoli ekki þessi endalausu húsverk. hvernig var þetta með húsverk og kynþokkafullar konar haaaaa.....dududududud og þessi vetur er að gera út af við fólk. ólíklegasta fólk í vinnunni farið að tala um kanaríeyjar eða annað rugl. ég læt mig reyndar ekki dreyma um sjálfan mig rorrandi í bikiníi en kommmmon þarf þetta að vera alveg svona. eins gott að ég meika að vera einn og einn dag án háu hælanna. það fer ekkert alveg með sexapílið þó svo ég sleppi summsé hælunum þegar mikið liggur við. en í ellinni mun ég taka þetta allt út og rorra bara og sorra baðstrandarleg með munnstykki og púrtara og eldrauðan varalit í háum hælum einhversstaðar þarna í útlandi....þó ekki kanarí.
Mynd
krumminn veit það örugglega best að þessi vetur mun einn daginn taka enda. að svartnætti fæðir af sér ljós á endanum. hann stendur þetta af sér. sveimar um í eirðarleysi sínu leitandi að kroppi og tilvistarkrúnki til að næra tímann. krummi minn vokir yfir og saman fáum við okkur nýpressaðan ananassafa með engiferi. þvílíkt lostæti í drunganum.
og meistari lutin segir um þessa viku: YOUR LIFE IS GOING TO CHANGE THIS WEEK BIG TIME this is a change of season
sit hér heima fyrir framan sjónvarpið með veiku stelpuna mína horfi inn í ráðhúsið og langar að hlaupa niður eftir og taka þátt í mótmælum þar fá útrás fyrir þessa kraumandi reiði en veika stelpan syngur: allt fyrir ástina eina sem aldrei nóg er af mennirnir eeeeelskaaaaaa fórnaaaaa....
tunglsýkin hefur sest að og fært vitið úr hjörtunum og lýðræðið var gatað í sundur með einhverju sem virtist glóa en tunglsýkin já henni er ekki allri lokið og spádómar hennar tærast ekki upp á einni nóttu eins og pólitískt minni marhnúta nei en þrátt fyrir von mína um hitt og von mína um annað von mína um vit í hjörtum þá hefur tunglsýkin einnig komið sér huggulega fyrir í stóra rassinum mínum, jújú og vissulega prumpar hann eftir matreiðsluna í reykjavíkurborg nálægt öndum sem jappla á brauði, en mig langar þó heldur að fljúga rassinum mínum upp úr foraði og leðju og fara burt héðan úr þessari borg sem mér þykir vænt um, úr þessu landi því það liggur fnykur yfir sem ég vona að gúbbígleymist ekki við fagurt aftanblik í febrúar.
sjáiði tunglið maður... ég er farin

Danielle Epstein: Keyhole

Mynd
get barasta ekki leynt yfirþyrmandi útþránni....
nei það er ekki sunnudagur. það er hreinræktaður mánudagur.
er með sunnudag í höfðinu, þekur allt innviði og mér finnst eins og það hafi verið sunnudagur í gær og að á morgun komi nýr sunnudagur. bara himinn, haf og sunnudagur. annars væri það bara fínt að hafa sunnudaga næstu daga. mér finnst þessi þjóð alveg ferlega fötluð á stundum. og þannig líður mér núna. eitthvað brotið og breiskt sem reynir að fúnkera. hugsar bara jæja það er ekkert hægt að eyða skemmdinni svo þá er bara best að fíla hana, standast hana, verða hún, lifa hana út. sunnudagur í höfðinu. engin messa bara sunnudagur og lutin segir: it cannot have escaped you that your life is about to change dramatically in different ways for all people so we can't make one blanket statement for everyone except to say that all you have to do is think about where you have been for the last fifteen or so years and how that is so over it's scary but don't worry it's just another new movie role you have to bone up for and you're moving straight toward it

cig harvey: you look at me like an emergency

Mynd
sólarhringurinn er alveg í tótal tjóni. allt í óreiðu. mataræðið, svefninn, tíminn og þar með öll ég. þarf að finna mér næturvinnu. fara á næturvaktir bara. uhhhh en hvað með blessuð börnin þá....úggg. morgunkorn að miðnætti. kampavín í morgunsárið. þögn í hádeginu og sinfónía á kvöldin.
Mynd
Frá Visual í desember 2007. Rómantísk vetrarkrútt.
og hérna: engar áheggjir treysta lífinu treysta lífinu treysta lífinu treysta lífinu treysta
bæ bæ beibí og ég bíð spennt eftir ári rottunnar sem er hagstætt ár fyrir bókmenntalífið. jæja já. einhvern vegin er ég að hugsa um að reyna að koma stóra jólatrénu út á stétt. ég er annars á hættulegu stigi tilverunnar. sef ekkert um nætur. reyni helst að hitta ekki fólk. næturvörður þokunnar. ef mér verður á að dotta yfir "há-bjartan" daginn þá dreymir mig að augnlokin mín séu gróin við augntóftirnar og því ekki nokkur leið að opna augun. en lítil stubba með bólur um allt stagglast á nýju klisjunni sinni og segir höstum rómi: engar áheggir. sem mætti kannski túlka sem engar á.... jájá eða engir á hekk..... áfram með jólatréð
var hreinlega búin að gleyma hvað það er einmanalegt að vera innilokaður heima með veikt barn. þessi tilfinning að komast ekki út. en jæja. þetta líður hjá.....
hlaupabóla að spretta um allt á heimilinu þetta er allt stórkostlegt hitti nokkrar konur í gær og dag konur og börn og konu með skíðastafi óþarfi að hræðast þessa janúarmollu hið innra alltaf jafn mögnuð og molluleg eða þannig af hverju er maður svona hryllilega týpiskur með detox á heilanum og greddu í lágmarki