Það var eitthvað erfitt að vakna í morgun. Enn erfiðara að koma sér af stað. Og óþolandi að hjóla þessa leið í snjóflygsum maímánaðar. Þoli ekki að vera að hjóla í pilsi og roki og með hlustaverk fyrir eyrum. Þoli það ekki. En af viðburðum helgar. Hm....jájá það var ýmsilegt gert. Ljóðabókabúðin er falleg og sniðug og þuluskottan dansaði við nikkuna. 74 ára gömul Makeba var sjarmerandi en tónlistin orðin annsi útþynntur pakki fyrir listhátíðinga. En rödd hennar mögnuð. Angelite - búlgarski kórinn var dásamlegur. Líkaminn er svo magnað hljóðfæri. Og þær auðmjúkar systurnar. Sannkallað görlpáver. Æhh jájá... ég er þreytt og og og og og...
The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Ummæli