áttundi dagur í hausverk. þessi djúpi verkur. opna augun inn í faðmandi birtu sem hræðir mig óstjórnlega. vinn í því að transformera öllum ótta í svífandi saklaust fiður sem minnir á allt það sem aldrei snertir jörðu. því þurfum við að snerta þessa jörð. hausinn steyptur á búk. búkur steypur við jörðu. en jesú býr í mér og því hlýt ég að geta teygt mig upp. trén teygja sig upp. ég hlýt að geta teygt mig lengra. opna faðm minn og hjarta með hausinn steyptan við jörðina. hann springur inn í himin. breytist í fislétt fiður sem minnir á allt það sem aldrei snertir jörðu.
Alfreð Flóki Svar við bréfi Helgu Matarsódi Um þetta þrennt er fólk aðallega að hugsa þegar það rambar hingað inn. Alltaf heitt á könnunni elskan!
Ummæli