Birtan er sú næring sem er hvað mikilvægust. Ég sef betur í allri þessari birtu. Ég vakna betur. Ég er í meira jafnvægi í birtunni. Ég er þakklátari. Öll betri. Birtan er allt sem ég þarf. Reyndar langar mig að kúra svoldið á morgnana þegar klukkan hringir mig til nýs dags upp úr klukkan sjö. En það er eins og það geri bara ekkert til. Sumarsólstöður nú og birtan er eins mikil og hún getur verið. Næturnar eru ekki síst dásamlegar. Bjartar nætur. Uppáhaldið mitt. Í tilefni af birtunni þá ætla ég á tónleika í kvöld í Grasagarðinum. Ljúfa líf.
The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Ummæli