Mjög skyndilega sameinaðist þema dagsins í Kanada. Vegurinn lá til Kanada þar sem hættulegir birnir búa og stórkostlegir elskhugar. Stúdentarnir voru frá Kanada og það barst bréf yfir hafið frá Kanada. Litla stúlkan í útvarpinu var á skipi sem sigldi alla leið til Kanada. Ég fæ mér Canada dry í tilefni dagsins og steiki fisk í raspi. Svoldið rotin í hausnum og hjartað í formalínskrukkunni er farið að spíra á svo óþægilegan hátt. Rætur sem leita hringinn í kringum vöðvann og upp úr formalíninu. Þær þrengja að. Kannski langar þeim alla leið til Kanada. En sjálf veiti ég fiskinum á steikarpönnunni alúðlega athygli. Það er gott að hafa Kanada staðsett á litlum punkti á stærð við augntóft í útvarpinu fjarri fiskinum á pönnunni minni. Held þetta sé þorskur.
The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Ummæli