og þar sem ég er að slæpast í vinnunni minni með ljóðabók og kaffi (nema hvað) og læt mig dreyma um fallegar köngulær að skríða yfir brjóstin mín, já þess vegna ætla ég að birta hér enn frekari skrif úr bók dagsins, bók sem mér líst vel á. sjáðu:

S: En súrrealisminn...

J: Ég skal alveg viðurkenna það að súrealisminn er þráhyggja hjá mér. Þetta skilur enginn. Í gegnum súrrealismann og þá aðallega André Breton koma hugmyndir sem hafa haft mikil áhrif á mig. Og það má segja að mér sé stýrt úr fortíðinni að þessu leiti. Annars les ég fullt annað en súrrealismann.

S: Eins og?

J: Síðasta skáldsagan sem ég lag sem mér finnst nokkuð góð er Falling Out Of Cars eftir Jeff Noon. En auðvitað hef ég aldrei náð mér eftir að ég las Finnegans Wake eftir James Joyce. Sem endar á þessari setningu:

A way a lone a last a love a long the

Brilljant bull. 628 blaðsíður af þessu. En takið eftir að ég las ekki James Joyce fyrr en eftir að ég samb-di Bygginguna. Villtu kaffi?

Jóhamar. (2007) Skáldið á daginn -...já og nú er ég hún ég sem hér pikka að hugsa um þessa setningu: ég náði mér aldrei eftir að ég las...

Ummæli

Bíbí West sagði…
Já, aldeilis að það er uppi á þér t... eða þannig sko, bara full af skáldlegum innblæstri. Það er gott mál. Geturðu sent mér smá hingað - plíís - er bara að farast í vinnunni. Nenni ekki þrettán tíma helgarvöktum þegar litla ljósið er á staðnum, muhuu....og engin krossgáta fyrr en í sunnudagsmogganum. Þangað til eru heilir tveir dagar!
Æi, kannski þarf ég bara að fá mér kaffi og hlaupa nokkra hringi í kringum Hótel Ísafjörð.
Sumir gestir bera svo fyndin nöfn, t.d. Schilling - þýðir það ekki skildingur? Já, velkomin á Hótel Ísafjörð, herra og frú Skildingur!
10:29 f.h.
Fía Fender sagði…
dísss...ég er að kálast í dag. ég postulínið og legubekkurinn...hey og þú sæta langar að sjá þig baða þig í sjó
12:14 e.h.
Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Mynd
  The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Lesa meira

Bækur á meðan ég hverf

Mynd
Nú tók ég upp á því að skrásetja eitt og annað frá október 2023 þegar ég setti búslóðina í geymslu og fór á vetrarflakk. Þar á meðal skrásetti ég hvaða bækur ég væri að lesa og/eða hlusta á. Les allt í bland og margar bækur á sama tíma, kláraði þær ekki allar en samt flestar. Mjög lengi með sumar og eins og elding með aðrar, eins og gengur. Ein og ein er ég að lesa aftur, og jafnvel aftur og aftur. Samt frekar sjaldgæft. Er enn að lesa sumar.  Þetta færir mér einhverja undarlega ró, yfirsýn, landslag sem fer í gegnum mig. Tek upp kíkinn og sé bátinn færast framhjá og hverfa inn í mistrið. Mér finnst allt vera að hverfa, aðallega ég sjálf. Kassinn með jólaskrautinu er til dæmis horfinn. Jólakúlurnar frá ömmu og afa og nostalgían. Gufaði bara upp í flutningum og ákvað þar með að sinn tími væri liðinn. Með skrásetningar áráttu skil ég eftir mig spor. Lestrarspor. Bý til járnbrautarteina í gegnum tímann á meðan ég skrifa, hverf, skrifa, hverf, les, hverf, les, er horfin til allrar hami...
Lesa meira

Madrigal

Madrigal Ég erfði dimman skóg þangað sem ég fer sjaldan. En sá dagur kemur þegar dauðir og lifendur skipta um stað. Þá fer skógurinn á hreyfingu. Við erum ekki án vonar. Alvarlegustu glæpir upp- lýsast aldrei þrátt fyrir viðleitni margra lögreglumanna. Á sama hátt er einhvers staðar í lífi okkar mikill óupplýstur kærleikur. Ég erfði dimman skóg en í dag geng ég í öðrum skógi, og hann er bjartur. Allt sem lifir syngur, hlykkjast, iðar og skríður! Það er vor og loftið ákaflega sterkt. Ég hef próf úr háskóla gleymsk- unnar og er jafn tómhentur og skyrtan á þvottasnúrunni. Tomas Tranströmer
Lesa meira