MATARSÓDI

Kæru vinir tungls Við erum hér saman komin í bækistöðinni, tunglsjúk að vanda. Aftur erum við stödd á brottfararstað. Hver verður nú fararmátinn og hver flóttaleiðin? Við tæmdum hirslurnar og grófum okkur niður í heita jörð. Mosavaxinn sprettum við aftur fram. Hún kallar okkur út. Hún segir: Ég er full. Sjáðu mig: ég er full af þér. Flöktandi minnir hún á spegla. Hún birtist þér í sporðdreka til að spyrja þig. Þú finnur spurnina eflast um æðarnar. Spurt er: Hvenær er nóg – nóg? Hvenær er hámarkinu náð? Hvenær verður fjallið fullburða? Hún spyr þig og þú endurtekur: Hún er full Hún er full Hún er full Full í sporðdreka og þú svarar hennar kalli því hún er þitt byggingarefni. Þú verður að rísa og hníga með hennar andardrætti. Skáldskapur er endurnýjun lifandi tengsla - ákvörðuð af óvissu. Munið það: ákvörðuð af óvissu. Hugurinn, bækistöð, brottfararstaður. Við viljum brenna upp, við viljum vera numin á brott. Og ég endurtek hér orð úr Stefnuyfirlýsingu súrrealis...

I carry your heart with me (I carry it in my heart) I am never without it (anywhere I go you go, my dear; and whatever is done by only me is your doing, my darling)                                                              I fear no fate (for you are my fate, my sweet) I want no world (for beautiful you are my world, my true) and it’s you are whatever a moon has always meant and whatever a sun will always sing is you Here is the deepest secret nobody knows (here is the root of the root and the bud of the bud and the sky of the sky of a tree called life; which grows higher than the soul can hope or mind can hide) and this is the wonder that’s keeping the stars apart I carry your heart (i carry it in my heart) E.E.Cummings

Ef ég gleymi þér aldrei er það vegna þess að þú ert allt sem ég man Laía Arguelles Folch Þýð. Magnús Sigurðsson

Útskýring á hliðstæðu frá Michel Foucault:  „spenna sem aldrei slaknar á milli tveggja brúna sitthvorumegin við djúpan dal,“ sem skapar „dásamleg átök líkinda.“  

the consolation of nature Fortune is a broken shell. Everything depends on the tide, and the other animals on the beach. Birna Bjarnadóttir, A book of fragments

Today we celebrate the happy ending to your long dream of disaster. The light has come. Zack Seckler, Human Trace, 2009 (Iceland)