ég er enn að baksa við að koma okkur fyrir hér í risinu. dreg húsgögn til og frá og reyni að smokra þeim undir súðina. svo er menningardagur já en mér finnst ég svo "menningarleg" alla hina daga ársins að ég sleppi þessum. sér í lagi þar sem það rignir og næðir um. en stúlkukindurnar vilja GEEEEERA EITTHVAAAÐ. mest langar mig að kaupa eitt stykki hipp og kúl kósí rómó gáfulega notalegan bás og skella honum beint inn í íbúðina mína. henda hins vegar öllu sem hér er fyrir. eeeen þetta kemur. hef eignast heimsins bestu nágranna sem sögðu mér að vera góð við sjálfan mig. jessöríbob. ég skal sko reyna það. það verður mantran ásamt þessari hér:

EKKI TAKA NEITT PERSÓNULEGA!

og SKUGGINN skottunnar er tilbúinn. rosalega huggulegur.

og ég birti mína holdsins grein.

og ég fór í melabúðina

og ég vinnaði voðalega mikið í vikunni

og ég fór á skólasetningu og fund

svo er það messa á morgun

og tónlistarskólinn í næstu viku

þvílíkur dugnaður í þessu koti

bakaði líka flatkökur á hellu og steikti kleinur

uhhhh.....eða þú veist hugsaði um þegar konur gerðu solleis og langði bara að finna lyktina sko

svo lít ég bara í kringum mig og sé alla þessa fegurð nærri mér......fann á ný betra líf af því ég fór loks að trúa því.....OG ALLIR MEÐ

Ummæli

krumma sagði…
djöfull ertu æðisleg, verum aftur memm bráðum, við erum jú svo nánar er þaggi eskan
11:23 e.h.
Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Mynd
  The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Lesa meira

Bækur á meðan ég hverf

Mynd
Nú tók ég upp á því að skrásetja eitt og annað frá október 2023 þegar ég setti búslóðina í geymslu og fór á vetrarflakk. Þar á meðal skrásetti ég hvaða bækur ég væri að lesa og/eða hlusta á. Les allt í bland og margar bækur á sama tíma, kláraði þær ekki allar en samt flestar. Mjög lengi með sumar og eins og elding með aðrar, eins og gengur. Ein og ein er ég að lesa aftur, og jafnvel aftur og aftur. Samt frekar sjaldgæft. Er enn að lesa sumar.  Þetta færir mér einhverja undarlega ró, yfirsýn, landslag sem fer í gegnum mig. Tek upp kíkinn og sé bátinn færast framhjá og hverfa inn í mistrið. Mér finnst allt vera að hverfa, aðallega ég sjálf. Kassinn með jólaskrautinu er til dæmis horfinn. Jólakúlurnar frá ömmu og afa og nostalgían. Gufaði bara upp í flutningum og ákvað þar með að sinn tími væri liðinn. Með skrásetningar áráttu skil ég eftir mig spor. Lestrarspor. Bý til járnbrautarteina í gegnum tímann á meðan ég skrifa, hverf, skrifa, hverf, les, hverf, les, er horfin til allrar hami...
Lesa meira

Madrigal

Madrigal Ég erfði dimman skóg þangað sem ég fer sjaldan. En sá dagur kemur þegar dauðir og lifendur skipta um stað. Þá fer skógurinn á hreyfingu. Við erum ekki án vonar. Alvarlegustu glæpir upp- lýsast aldrei þrátt fyrir viðleitni margra lögreglumanna. Á sama hátt er einhvers staðar í lífi okkar mikill óupplýstur kærleikur. Ég erfði dimman skóg en í dag geng ég í öðrum skógi, og hann er bjartur. Allt sem lifir syngur, hlykkjast, iðar og skríður! Það er vor og loftið ákaflega sterkt. Ég hef próf úr háskóla gleymsk- unnar og er jafn tómhentur og skyrtan á þvottasnúrunni. Tomas Tranströmer
Lesa meira