sá þig keyra fram hjá. ég leit við og þú stoppaðir. í baksýnisspeglinum þessi litla stelpa með úfið hár og brotið nef en engar blóðnasir. ég bjóst við að þú spyrðir mig hvar blóðnasirnar væru en í staðin bauðstu far og ég þáði eins og í leiðslu. þér var ekki brugðið og mér þótti vænt um þessa stuttu bílferð fram hjá ljóslausum ljósastaurum á blóðlausum stað. þú hægðir á þér og brostir hálf vandræðalega og við það mundi ég eftir gömlum sársauka. vandræðlegum sársauka og ég sagðist vera komin á leiðarenda en þú vissir allt um það. auðvitað. ég þakkaði fyrir og þú tautaðir eitthvað í kveðjuskyni. það var hálf tómlegt á götunni þegar bíllinn þinn með þér í var horfinn sýnum. og mig langaði að skríða ofan í malbikið og dvelja þar í hjólbarðayl.
The Substance er meistaralega gerður hryllingur frá Coralie Fargeat sem er bæði leikstjóri og handritshöfundur. Ég var búin að hlakka til að sjá myndina og bjóst við að það yrðu fáir í bíó á mánudagskvöldi í leiðinlegu veðri og myndin búin að vera um nokkurt skeið í sýningum. Ég elska sko að vera ein í bíói. En nei, nei það var mjög gleðilegt að sjá allt þetta fólk í Bíó Paradís. Við Þula fengum okkur kók og popp og helltum strax heilu glasi af gosi niður á gólfið í sætaröðinni okkar. Þetta slímuga sæta gos sem rann um gólfið varð mjög einkennandi fyrir kvikmyndina. Þegar myndin var búin hafði gosið gufað upp en eftir var ósýnilegt klístur. Elisabeth Sparkle hin fimmtuga sykursæta stjarna í fitness og kvikmyndabransanum þar sem útlits- og æskudýrkun er allsráðandi, endar einmitt sem klístur á gólfi og hverfur að lokum endanlega. Framleiðandinn Harry sem minnir óneitanlega á Harry Weinstein skiptir þessari „gömlu konu“ út fyrir nýja og unga útgáfu. Í gegnum alla kvikmyndina hugsað...
Ummæli