MATARSÓDI

halló elskurnar. fáum okkur rabbarbaragraut saman. já. sumarið er tíminn.

Recantation Tea leaves I´ve given up, And the crooked line On the queen´s palm Is no more my concern. On my black pilgrimage This moon-pocked crystal ball Will break before it help; Rather than croak out What´s to come, My darling ravens are flown. Forswear those freezing tricks of sight And all else I´ve taught Against the flower in the blood: Not wealth nor wisdom stands Above the simple vein, The straigth mouth, Go to your greenhorn youth Before time ends And do good With your white hands. Sylvia Plath, 1956

Kúl lag!

Þó ég hafi haft fokking gaman að þessu þrugli, hlegið og étið mitt popp þá er þetta samt helvíti gott: "If this is what modern womanhood means, then just fucking veil me and sew up all my holes. Good night."

nýja lífið og gamla lífið verða að fallegum bræðing eitt skref í einu já takk og aftur takk fyrir mig ég meina það af hverju dreymir mig hár? eitthvað í mér og eitthvað í þér. dreymir fallegt hár og ljótt hár. of mikið af hári. hár sem þarf að klippa. hár sem þvælist fyrir. hár sem minnir á fortíðina. hár á karlmönnum... hvað er hár í mínu lífi? hár vex eftir dauðann. og ég sem er komin með hár á hökuna. jú mér hefur nú alltaf fundist hár svoldið mikilvægt. er ekki svo mikill raunveruleiki í hári? úr einu örmjóu hári má greina mengi lífs þíns niður í smæstu einingar. hárið lifir samt sjálfstæðu lífi. breytir litum þegar því sýnist. dettur af. þynnist og þykknar.